لوح ها و کفش های کودکان رومی دو هزار سال بعد کشف شد!

بعدی-باستان شناسان به تازگی گنجی نادر از دوران روم باستان را در شرق فرانسه کشف کرده اند: لوح های چوبی نوشتاری، کفش های کوچک کودکانه و شانه های حجاری شده که هنوز پس از گذشت نزدیک به دو هزار سال دست نخورده باقی مانده اند.

بر اساس گزارشی از زمین، این یافته‌ها تصویر واضحی از زندگی روزمره، کارگاه‌های محلی و مهارت‌های صنعتگران رومی ارائه می‌دهند و نشان می‌دهند که چگونه حتی کوچک‌ترین اشیاء روزمره می‌توانند داستان‌های گذشته را برای ما تعریف کنند.

چاه هایی که تاریخ را زنده نگه می دارند

چوب موجود در خاک معمولاً به سرعت تجزیه می‌شود، اما رطوبت و کمبود اکسیژن در چاه‌ها مانع از فعالیت میکروب‌ها می‌شود و به اجسام چوبی اجازه می‌دهد تا نزدیک به دو هزار سال دست نخورده باقی بمانند. این اتفاق باعث شد که لوح ها و وسایل چوبی فوق العاده سالم بمانند.

مقالاتی از گذشته

رومی ها عموماً روی دو نوع لوح می نوشتند: یکی پر شده از موم برای نوشتن با قلم فلزی، دیگری پر شده با جوهر روی چوب نازکی که مانند دفترچه یادداشت تا می شود. یکی از لوح های یافت شده در ایزرنور هنوز خطوط جوهر اصلی روی سطح خود داشت. خاطره ای زنده از نویسنده ای که دو هزار سال پیش در این شهر کوچک زندگی می کرد. برخی از این لوح ها به صورت دفترچه های چندبرگی بودند و در پشت آن نشانه هایی به چشم می خورد که احتمالاً نام صاحب یا نشان کارگاه سازنده بود.

لوح های چوبی با آثار نوشته و حکاکی: تبلت بازسازی شده F، تبلت B با خط و خش قلم و تبلت C با نامی در پشت.

کفش های بچه گانه نشانه ای از زندگی روزمره است

در کنار الواح، کف چوبی یک کفش کوچک متعلق به یک کودک چهار یا پنج ساله نیز پیدا شد. این کفش ها از نوع Sculponae بودند. کفش هایی با کفی چوبی و بند چرمی که از پا در برابر گل و لای و رطوبت محافظت می کند. طراحی دقیق و وجود میخ های ظریف در لبه های کفش نشان از مهارت و دقت صنعتگران محلی دارد.

کارگاه نجاری باستانی

بقایای متعدد شانه های نیمه کاره، خاک اره و ابزار چوبی نشان می دهد که کارگاه ویژه ای برای ساخت ابزارآلات ظریف چوبی در این منطقه وجود داشته است. شانه ها و جعبه های تزئینی در این شهر رومی از شمشاد ساخته می شد. چوبی که به دلیل دوام و قابلیت کنده کاری دقیق، مهارت های پیشرفته صنعتگران محلی را به نمایش می گذارد.

تمام اشیاء از چاه تا موزه پس از کشف با روش های خاصی خشک می شدند تا شکل و بافت خود را حفظ کنند. محققان حتی حلقه‌های رشد چوب را بررسی کرده‌اند تا ریشه درختان و روش‌های کار نجاران رومی را بفهمند. این یافته های منحصر به فرد در حال حاضر در موزه باستان شناسی ایسرنور به نمایش گذاشته شده است.