بعدی- آدم ربایی یکی از جرائمی است که نه تنها باعث وارد آمدن خسارت مادی و معنوی به فرد ربوده شده و نزدیکان وی می شود، بلکه موجب ناامنی جدی در جامعه می شود.
بر اساس گزارش فردا، آدم ربایی به معنای سلب آزادی شخصی است. آزادی جسمانی به این معناست که شخص می تواند سفر کند یا از یک نقطه کشور به نقطه دیگر نقل مکان کند یا کشور خود را ترک کند و به آنجا بازگردد. بنابراین اگر این آزادی با زور یا فریب و تهدید سلب شود، آدم ربایی اتفاق می افتد.
ارکان جرم آدم ربایی
1- رکن قانونی: رکن قانونی این جرم ماده 621 قانون مجازات اسلامی است. بر این اساس، هر فردی ممکن است برای مطالبه پول یا مال یا به قصد انتقام یا هر هدف دیگری از خشونت استفاده کند. در صورتی که شخص دیگری شخصاً یا به وسیله تهدید یا کلاهبرداری یا هر وسیله دیگری سرقت یا مخفی کند به حبس از 5 تا 15 سال محکوم می شود.
چنانچه مقتول کمتر از 15 سال سن داشته باشد یا آدم ربایی با وسیله نقلیه انجام شده باشد یا آسیب جسمی یا روحی به قربانی وارد شود، مرتکب به اشد مجازات و در صورت ارتکاب سایر جرایم به مجازات سنگین محکوم می شود. . او نیز به دلیل این جنایت مجازات می شود.
2- عنصر مادی: رفتار مجرمانه در آدم ربایی عبارت است از انتقال جسد شخص از جایی به نقطه دیگر با زور، تهدید و فریب، به گونه ای که شخص از خود اراده ای نداشته باشد.
شرط لازم برای وقوع جرم مورد نظر عدم رضایت شخص ربوده شده است. عدم رضایت قربانی را می توان مهمترین عنصر در جرم آدم ربایی دانست. زیرا به این معناست که عمل آدم ربایی باید بدون رضایت شخص ربوده شده انجام شود و امکان وقوع این جرم با وجود رضایت شخص ربوده شده وجود ندارد.
در جرم آدم ربایی، کنترل و همکاری مجرم در ارتکاب جرم لازم نیست و بر اساس ماده 621 قانون مجازات اسلامی، آدم ربا می تواند به نحو دیگری نیز مرتکب این جرم شود; درست مثل ربودن یک فرد دیوانه. در این صورت دلیل (فرد دستور ربودن حکیم) مافوق مباشر (حکیم) خواهد بود و مسئولیت کیفری نیز متعلق به این مورد خواهد بود.
3- عنصر اخلاقی: جرم آدم ربایی زمانی اتفاق می افتد که مرتکب علاوه بر عناصر ذکر شده، دارای عنصر اخلاقی نیز باشد، یعنی در ارتکاب جرم سوء نیت و قصد مجرمانه داشته باشد.
در مورد عنصر معنوی باید به نکات زیر توجه کرد:
سوء نیت گسترده: علاوه بر اطلاع از موضوع جرم، لازم نیست مرتکب به عمد عمل را انجام دهد تا رضایت قربانی نداشته باشد. بنابراین ربودن شخص زنده در خواب یا بیهوش نیز مشمول مقررات ماده مذکور است.
جنایت مورد بحث جرم مطلق است و نیاز به سوء نیت خاصی ندارد منظور از شر خاص این است که مرتکب نتیجه معینی از آن عمل داشته باشد و همچنین قصد خود آن عمل را داشته باشد. برای وقوع جرم خاصی به قانونگذار نیاز است.
مثلاً در جرم قتل، صدمه زدن عمدی به مقتول کافی نیست و برای اینکه عمل ارتکابی قتل عمدی تلقی شود، مرتکب باید قصد کشتن مقتول را نیز داشته باشد، در حالی که در جرم ضرب و جرح وجود دارد. قصد کلی است ارتکاب فعل کافی است و لازم نیست مرتکب قصد ضرر داشته باشد تا متجاوز شناخته شود. در جرم آدم ربایی داشتن قصد عام کافی است و نیاز به قصد خاصی نیست. بد
انگیزه مرتکب: معمولاً قانونگذار در جرائمی که مستلزم مجازات هستند، انگیزه را از ارکان عنصر روانی ندانسته است، فقط وجود انگیزه ناموسی می تواند عامل تخفیف مجازات باشد. اما انگیزه در جرم آدم ربایی از اعمال عنصر روانی ناشی می شود.
اگرچه قانونگذار در ماده 621 قانون مجازات اسلامی در مورد جرم آدم ربایی از کلمه عمد استفاده کرده است، اما این کلمه بیانگر انگیزه است و بیانگر شر خاصی نیست.
جرم آدم ربایی عمدی؛ بنابراین مرتکب باید برخلاف میل خود قصد ربودن شخص زنده را داشته باشد و بدون این شرط، جرم آدم ربایی ممکن نیست. مثل زمانی که کسی آن را به جای دیگری می برد بدون اینکه بداند در صندوق عقب ماشینش قفل شده است.
ویژگی های جرم آدم ربایی
1- جرم آدم ربایی جرم آنی است یعنی ناگهانی واقع می شود. برخلاف جرایم ناگهانی، جرم مستمر یا طولانی مدت وجود دارد. منظور از جرم مستمر جرمی است که فعل یا ترک فعل به صورت ناگهانی و در مدت کوتاهی اتفاق نیفتد، بلکه مستلزم تداوم در طول زمان است. مانند استفاده غیرمجاز از لباس رسمی مقامات نظامی
2- قابل بخشش نیست. طبق تبصره 2 ماده 100 قانون مجازات اسلامی، جرم غیرقابل گذشت جرمی است که شکایت و دفاع شاکی در شروع تعقیب، تحقیقات، ادامه و اجرای حکم تأثیری نداشته باشد. شاکی فقط می تواند از سوی دادگاه به عنوان دلیل برای تخفیف مجازات یا به نحو دیگری که برای متهم مناسب تر است، استناد کند.
3- بستگی به نتیجه دارد. جرم ضروری جرمی است که در آن رفتار جسمانی و همچنین وقوع عواقبی مانند قتل عمد شرط است که برای ایجاد جراحت کافی نیست بلکه باید فوت مجنی علیه نیز اتفاق بیفتد.
جرم مطلق برخلاف جرم محدود به معنای جرمی است که مستلزم عواقبی مانند جرم جعل نباشد.
4- مجازات این جرم قابل تعویق نیست. تعویق اجرای حکم به معنای عدم اجرای حکم مجرم به طور موقت و برای مدت معین است; هدف از چنین اقدامی این است که علیرغم گذشته بد به متهم فرصت بازگشت به حالت اولیه و عادی زندگی و جامعه را بدهد.
یکی دیگر از مزایای تعویق مجازات این است که مجرم به زندان نمی رود. زیرا در بیشتر موارد مشخص شده است که این مجازات نمی تواند در تأدیب فرد و بهبود وضعیت او مفید واقع شود و غالباً آثار زیانباری دارد، زیرا مجرم در اثر ارتباط با مجرمان صاحب تجارب مجرمانه خود می شود.
مجازات جرم آدم ربایی
طبق ماده 621 قانون مجازات اسلامی مجازات آدم ربا به شرح زیر است:
مجازات آدم ربایی ساده حبس از 5 تا 15 سال است.
در صورت تشدید آدم ربایی، مرتکب به حداکثر 15 سال حبس محکوم می شود و در صورت ارتکاب جرایم دیگر، مجازات آن جرم نیز تعیین می شود.
مجازات آدم ربایی در موارد زیر افزایش می یابد:
سن قربانی باید کمتر از 15 سال باشد.
آدم ربایی با وسیله نقلیه
در برابر آسیب جسمی به شاکی.
در برابر لطمه زدن به حیثیت قربانی.
آیا شروع به آدم ربایی هم جرم است؟
قانونگذار در ماده 122 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 شروع به جرم را مد نظر قرار داده است. بر اساس این ماده، هرکس قصد ارتکاب جرمی را داشته باشد و شروع به ارتکاب کند و حتی اگر اعمالی را انجام دهد که مستقیماً با ارتکاب جرم ارتباط دارد، به دلیل عواملی که از اختیار او خارج است، این قصد معلق میماند و عمل او شروع میشود. ارتکاب جرم جرم محسوب می شود.
در مورد آدم ربایی، اگر شخصی مبادرت به آدم ربایی کند، یعنی قصد ارتکاب جرمی را داشته باشد و شروع به ارتکاب آن کند ولی به دلایلی خارج از اختیار مرتکب جرم واقع نشود، به بیش از 5 سال حبس محکوم خواهد شد. . تا 10 سال.
مثلاً اگر شخصی دیگری را به زور سوار ماشین کند و بخواهد او را بدزدد، یعنی شروع به ربودن او کرده است. اما اگر شخصی به عنوان مسافر سوار خودرو شود و پس از مدتی رانندگی در آن مسیر ناگهان از مسیر مورد نظر منحرف شود، جرم نه از لحظه سوار شدن مسافر، بلکه از لحظه خروج از آن جاده آغاز می شود. . راه طبیعی است.
واضح است که جرم آدم ربایی در صورتی کاملاً انجام می شود که قربانی کاملاً تحت اراده و کنترل آدم ربا باشد بدون اینکه در معرض هیچ مانعی قرار گیرد. بنابراین، اگر شخصی که قصد ربودن شخصی را دارد، او را به داخل ماشین وادار کند و در حین حرکت بر اثر فریاد و فریاد آدم ربا، گرفتار شود، این عمل آغاز آدم ربایی است.
کمک در آدم ربایی
قانون مجازات اسلامی کمک به جرم را به طور کلی تعریف کرده است. بر اساس این ماده افراد زیر شریک جرم محسوب می شوند:
1-کسی که دیگری را به ارتکاب جرم تشویق، تهدید، جذب یا تحریک کند یا با توطئه، فریب یا سوء استفاده از نفوذ، موجب ارتکاب جرم شود.
2- شخصی که محیط ارتکاب جرم را آماده یا آماده می کند یا راه ارتکاب جرم را برای مرتکب فراهم می کند.
3-کسی که در ارتکاب جرم کمک می کند.
با توجه به تعریف قانونگذار از مشارکت در جرم، مشارکت در آدم ربایی را می توان این گونه نیز تعریف کرد: شخص آگاهانه و عمدا وسایل ارتکاب جرم آدم ربایی را فراهم می کند یا افراد را برای ارتکاب جرم فوق تشویق، تشویق یا تهدید یا رشوه می دهد یا تسهیل می کند. . ارتکاب جرم از طریق دیگر، در جرائمی که موضوع تعزیر است، مانند ربودن نماینده مجلس، مشابه مجازات ارباب جنایت یعنی نایب است. او به حبس هم محکوم شده است اما حکم زندان کمتر است.
مشارکت در جرم آدم ربایی
طبق ماده 125 قانون مجازات اسلامی، هر کس با شخص یا اشخاص دیگری در ارتکاب جرم شرکت کند و جرم مستند به رفتار همه آنها باشد اعم از اینکه رفتار هر یک به تنهایی کافی باشد. جنایت اعم از اینکه جرم واقع شده باشد یا نباشد، خواه اثر کاری که انجام می دهند مساوی یا متفاوت باشد، شریک جرم محسوب می شوند و مجازات آنها مجازات مرتکب مستقل آن جرم است.
در جرایم غیر عمد اگر ثابت شود که جرم تقصیر دو یا چند نفر است، متهمان شریک جرم محسوب می شوند و مجازات هر یک به اندازه مجازات مرتکب مستقل آن جرم است. .
اگر بیش از یک نفر با هم مرتکب جرم آدم ربایی شوند، هر یک به حبس از 5 تا 15 سال محکوم می شوند که این مجازات برای جرم آدم ربایی در نظر گرفته شده است.
ارسال پاسخ