فلاپی Tornado ، ترکیبی غیرمعمول از منطقه غربی جان مک کلن ، هنرهای رزمی سامورایی و مناظر آخرالزمان اسکاتلندی ، تجربه ای متفاوت و سورئال را به مخاطبان ارائه می دهد.
به گفته گاردین به نقل از گاردین دومین فیلم کارگردان اسکاتلندی جان مک کلین یک اثر عجیب ، تاریک و در هم تنیده با یک منطقه انتزاعی است که می توان به راحتی در یک سیاره پس از آن یا یک سیاره دوردست در اسکاتلند تصور کرد. پس از موفقیت نسبی فیلم اول خود “آهسته غرب” ، مک لین این بار به Tornado بازگشت. یک فیلمساز قوی رابی رایان و “یهودیان کارزل” (کارگردان جوستین کارزل) ، از جمله تیم معمول. با این حال ، این مطالعه از نظر انرژی و هماهنگی به پای فیلم قبلی خود نمی رسد و به نظر می رسد با منبع تولید کمتری ساخته شده است. با این حال ، در عوض ، زمینه خاص و عجیب فیلم توجه مخاطبان را به خود جلب می کند. به خصوص با بازی جالب بازیگر ژاپنی و نوازنده Kôki.
سامورایی در قلمرو اسکاتلند
کوکی به عنوان یک زن جوان به نام Tornado ظاهر می شود. یک رقصنده که به همراه پدرش فوجین (با بازی Takhihiro Hira) سفر می کند با یک واگن بسته در دشتهای خالی اسکاتلند سفر می کند و یک نمایش سامورایی را می گیرد. سرها و اعضا با پمپ های دست کوچک اجرا می شوند ، نوزادان با خون جعلی بریده می شوند. علاوه بر این ، پدران و دختران آنها هنرهای رزمی و شمشیربازی سامورایی را به نمایش می گذارند. به نظر می رسد این دو بخشی از چرخه موبایل هستند که اکنون پراکنده است. نکته جالب این است که با وجود دیدگاه خالی از سکنه ، مخاطب ناگهان از هر جایی نمی آید. گویی او از روستاهای نامرئی آمده است تا نمایش را ببیند.
در قلب خشونت و انتقام
در بین مخاطبان ، یک گروه گناهکار و خشونت آمیز که توسط Shopramn اداره می شود (ترسیده توسط اداری و راث) وجود دارد. علاوه بر این ، “شکر کوچک” (با بازی جک لودن) ؛ احتمالاً یک کودک واقعی یا یک پسر نمادین و جوانی که به طور جدی تحت تأثیر پدر شاتمهن قرار می گیرد. نمایش طوفان آنقدر جذاب است که کودک در همان زمان دو کیسه طلای سرقت شده بازی می کند. در نتیجه ، این گروه وظیفه بی ادبانه ای برای بازپس گیری جایزه و مجازات کودک است. مهارت های هنرهای رزمی Tornado فقط بخشی از بازی برای مقابله با گردباد نیست.
روایتی شبح از درگیری خوب و بد
ساختار زمان فیلم پیچیده و گاه عمداً ناراحت کننده است. به خصوص در ابتدای فیلم ، که تماشاگران را به سمت عمارت محلی محلی سوق داد و الکس مک کین را بازی کرد. بیشتر صحنه ها با صدای بادهای سخت و حتی طوفانی همراه است که فضای بی رحمانه و بی قرار فیلم را تشدید می کند. آنچه عجیب و قابل توجه است این است که راهزنان با اسب یا دستگاه خاصی سفر نمی کنند. در مقابل ، همه آنها بدون نیاز به غذا ، خواب یا سرپناه از یک مکان به مکان دیگر حرکت می کنند. در حقیقت ، این نسخه تاریک و بد بازیگران تلفن همراه در برابر گردباد و پدرش است. تضاد بین دو گروه رنگ قدرتهای خوب و بد را به خود می گیرد ، اما به شکلی رسمی که شبیه یک رویای شفاف یا رویایی است ، نه به سبک معمول.
Tornado یک فیلم مرموز ، بی رحمانه و شاعرانه است که به راحتی نمی توان در دسته های سینمایی مشترک قرار گرفت. از یک طرف ، غرب ، اما از طرف دیگر ، با حوزه فلسفه شرقی و آخرالزمان آغشته شده است. با انتقاد خود از محدودیت های کندی و تولید ، زبان سینمایی منحصر به فرد جان مک لین را نمی توان نادیده گرفت. در حین بیگانگی ، دنیایی از عناصر بصری ، موسیقی و بازیگری را که به مخاطب علاقه مند است ، ایجاد می کند. این فیلم ممکن است برای همه بینندگان جذاب نباشد ، اما این یک تجربه ویژه برای کسانی که آزمایشی ، چالش برانگیز و علاقه مند به سینمای مختلف خواهند بود.