هیچکس این داستان را که داستان سفارت آمریکا را روایت می کند، نمی داند!

بهترین برای: سومچای سریوانر که تا انقلاب اسلامی در خانه برخی از دیپلمات های آمریکایی آشپزی می کرد، کمی فارسی صحبت می کرد و به دور از همسر و سه فرزندش در تایلند، پایتخت ایران امرار معاش می کرد. این وضعیتی است که زندگی سرآشپز جوان را تغییر داد. دیپلمات های آمریکایی همچنان از خدمات وی استفاده می کردند که دانشجویان پیرو خط امام در 22 آبان 1397 سفارت آمریکا را تصرف کردند و ده ها آمریکایی را به گروگان گرفتند. داستان زندگی سومچای تا امروز با گروگانگیری که 444 روز به طول انجامید پیوند خورده است. اما نه با گروگان ها، بلکه با پنج آمریکایی که موفق به فرار شدند و به سفارت انگلیس پناه بردند.

ماجرای فرار و عملیات نجات این پنج نفر و یک دیپلمات که بعداً به آنها اضافه شد در فیلم هالیوودی آرگو روایت شد. با این حال، یکی از شخصیت های مهم که آرگو به آن توجهی نکرد، تای سامچای بود. فردی که در فاصله 6 روزی که بین آنها سفارت بریتانیا را ترک کردند و به اقامتگاه سفارت کانادا پناه بردند، از پنج آمریکایی مراقبت کرد.

ویکتور تامست، دیپلمات آمریکایی و آخرین معاون کاردار آمریکا در تهران، در روز گروگانگیری به همراه سفیر و یکی دیگر از همکارانش در ساختمان وزارت امور خارجه ایران حضور داشتند و آنها بیشتر مدت در آنجا نگهداری می شدند. . 444 روز آینده آقای تامست گفت دیپلمات های بریتانیایی که در ابتدا از آمریکایی های فراری محافظت می کردند، نگران بودند که با انجام این کار آنها نیز در معرض خطر قرار گیرند. در مستند آمریکایی “444 روز تا آزادی” در سال 1989، تامست می گوید که او بود که با سامچای تماس گرفت و از همکارانش کمک خواست. تامست که همسری تایلندی داشت و تا حدودی با زبان آن کشور آشنا بود، به او اطمینان داد که ایرانی ها نمی توانند این زبان را بشنوند و با سامچای تماس گرفت. سامچای بلافاصله موافقت کرد که دیپلمات ها را به یکی از خانه هایی که به آن دسترسی داشت منتقل کند. برای اطمینان

در شرایط گرم آن روزها که تهران در هر کوچه و خیابان پاسگاه و گشت کمیته داشت، سمچای و آمریکایی ها آنقدر نگران بودند که حتی پرده های خانه را هم باز کردند. سومچای حمل و نقل و معالجه آمریکایی ها را به خطر انداخت تا اینکه سرانجام کانادا با اعطای پناهندگی به آمریکایی ها موافقت کرد. دیپلمات هایی که خیلی زودتر از سمچای موفق به ترک ایران شدند. تنها سه روز مانده به پایان گروگانگیری، او با حمایت سفارت سوئیس در ایران به کشورش بازگشت و پاسپورت جعلی گرفت و به گفته خودش حدود یک سال و نیم با ترس از جان خود مخفیانه زندگی کرد. ، چندین بار در خیابان مورد بازجویی قرار گرفت. او از جنگ جان سالم به در برده بود.

ویکتور تام ست همیشه در فکر راهی برای تشکر از سومچای پس از پایان وضعیت گروگان گیری بود، ویکتور تام ست از یک نماینده کنگره درخواست کمک کرد و سامچای که اکنون دور از خانواده خود در هتل شرایتون دبی کار می کند، دو سال طول کشید تا از این حادثه خلاص شود. او برای انتقال به بوستون به شعبه این هتل منتقل شد. او بعداً خانواده‌اش را به آمریکا نقل مکان کرد و به انجام کاری که دوست داشت ادامه داد، پختن غذاهای تایلندی در رستورانش برای دهه‌های بعدی.

به گفته دخترش سارا که امروز 83 ساله است و به تایلند بازگشته و جورج بوش پدر ملقب به “رئیس سام” است، آخرین سالهای زندگی خود را در آرامش و به دور از هیاهو سپری می کند. . با این حال، در ماساچوست، فرزندان او کار پدر خود را در رستورانی به نام “تای تای” ادامه می دهند. رستورانی که در بخشی از وب سایت خود داستان این مرد کمتر شناخته شده را روایت می کند.