“چهره سنگی بزرگ” و مرگی که لیاقتش را نداشت/ سخنی از بزرگترین کمدین زمان

حسین کارا: این جوزف فرانسیس “باستر” کیتون بچه عجیبی بود، حتی به خاطر عجیب بودنش او را “باستر” صدا می کردند. وقتی تنها شش ماه داشت مثل تمام فیلم هایی که در سال های بعد بازی کرد از پله ها افتاد، اما مثل فیلم هایش هیچ اتفاقی نیفتاد و به بازیگری ادامه داد و خانواده اش اسمش را باستر گذاشتند.

او در 4 اکتبر 1895 در ایالت کالیفرنیا به دنیا آمد و پس از بازی های دوران کودکی در کنار پدر و مادرش در سینمای صامت درخشید و به «صورت سنگی بزرگ» شهرت یافت.

او یکی از نام‌های مهم سینمای کمدی در دوران صامت و پس از آن بود. زندگی و کار او تاثیر بسزایی در شکل گیری کمدی و به طور کلی سینما داشت.

پدر کیتون، جوزف کیتون، معروف به “راهنمای بامزه” یک بازیگر کمدین و صحنه بود که در تمام دوران کودکی باستر را در نمایش هایش همراهی می کرد. او از سنین پایین به بازیگری و کمدی علاقه مند شد و به لطف استعدادش توانست توجه ها را به خود جلب کند.

شگفتی سینمایی با یانگ باستر

کیتون در اوایل قرن بیستم به صنعت فیلم پیوست. او ابتدا در فیلم های کوتاه و نمایش های کمدی ظاهر شد و کم کم به یکی از نام های معروف سینمای صامت تبدیل شد. محبوبیت آن به دلیل توانایی آن در انجام حرکات فیزیکی پیچیده، رویدادهای غیرمنتظره و کمبود کلمات بود. او با تقلیدهای منحصر به فرد خود و استفاده از تکنیک های بدیع سینمایی توجه مخاطبان را به خود جلب کرد.

باشکوه با سفینه فضایی و ملکه آتش

کیتون در طول دوران حرفه ای خود فیلم های مهمی مانند «بندیکت» (1927)، «ملکه آتش» (1927) و «سفینه فضایی» (1924) ساخت. این آثار نه تنها در زمان خود موفق بودند، بلکه همچنان به عنوان نمونه ای از هنر سینمای کمدی صامت یاد می شوند. او به دلیل دیالوگ نبودن و وابستگی به طنز بصری یک نمایش کمدی خاص و منحصر به فرد ارائه کرد.

پایان یک دوران و مسیر دشوار تغییر

کیتون با ورود به دوران صداگذاری سینما در اوایل دهه 1930، با چالش های جدیدی روبرو شد که به شدت تحت تاثیر سینمای صامت بود. او به راحتی نمی توانست خود را با تغییرات وفق دهد و در برخی از پروژه هایش شکست خورد. با این حال او به فعالیت در عرصه سینما ادامه داد و توانست با کارش اعتبار خود را حفظ کند.

نورپردازی صحنه; دو غول در یک قاب

باستر کیتون و چارلی چاپلین از بزرگترین کمدین های تاریخ سینما بودند و یکدیگر را می شناختند و در زمان های مختلف با هم دوست بودند. کیتون در سال 1952 در فیلم Limelight اثر چاپلین ظاهر شد. اگرچه این دو چندان با هم کار نکردند، اما متقابلاً تحت تأثیر یکدیگر قرار گرفتند و تأثیر بسزایی در عرصه سینما گذاشتند.

غروب چهره سنگی در عصر صدا و رنگ

او نه تنها به عنوان یکی از بزرگترین کمدین های تاریخ، بلکه به عنوان یک مبتکر در صنعت سینما نیز شناخته می شود. آثار این هنرمند که تأثیر عمیقی بر نسل بعدی هنرمندان و کمدین ها گذاشت، هنوز در دنیای سینما به یادگار مانده و قدردانی می شود.

آثار باستر کیتون در دوران صامت و پس از آن نه تنها در کمدی بلکه در تاریخ سینما نیز تاثیرگذار و ماندگار بود. آثار این هنرمند که نماد خلاقیت و نوآوری در سینمای کمدی است، امروزه همچنان منبع الهام بسیاری از هنرمندان است. باستر کیتون در 1 مارس 1966 در سن 70 سالگی درگذشت.

۵۷۵۷