به گفته تابناک ، یکی از ویژگی های سیاستمداران حرفه ای ، اختراع نام و اصطلاحات است که سیاستمدار می تواند جبهه مخالف را خرد کند و با مخالفان خود و در اختراع برخی کلمات یا اصطلاحات سیاسی در فرهنگ سیاسی و افکار عمومی کاهش و مخالف باشد.
در تاریخ ایران معاصر ، این کلمه ویژه که به مردم و نخبگان کشیده شده است ، به عنوان مثال ، به جای “موژاهین” به جای “موژاهین” ، روحانیت چپ ، هجیتسلام هادی قفاری ، اصطلاح جالب “ریاکارانه” و همان کلمه مورد استفاده قرار می گیرد.
برای بنیانگذار فقید جمهوری اسلامی ، با استفاده از عبارت “امام” ، حسن روحانی امام Khomeini’nin در مراسم چهل ساله که در سخنرانی مورد استفاده قرار گرفت و دائمی در تاریخ ملاقات کرد.
به عنوان مثال ، برای استفاده از عبارت “امام” برای بنیانگذار فقید جمهوری اسلامی ، مراسم چهل ساله حسن روحانی را از امام خمینی ملاقات کرد و به طور دائم در تاریخ ملاقات کرد.
گاهی اوقات حتی خطای شفاهی یک سیاستمدار ، به جای کلمات مجازی ، کلمه “فاجه” و دکتر غالیباف کلمه ای دائمی مانند نتیجه انتخابات ریاست جمهوری سال می دهد و هنوز هم مورد استفاده قرار می گیرد و هنوز طنز اصلی ندارد.
وسط کجا باز شد؟
کلمه “میانه باز” یا “بازی میانه” یکی از پرکاربردترین اصطلاحات سیاسی در سالهای اخیر است ، ممکن است فکر کنید که این اصطلاح به دهه گذشته باز می گردد ، اما خواندن تاریخ نشان می دهد که این اصطلاح چهل سال است و منشأ آن چیزی نیست جز تبر حسن بنی صددر.
اما داستان میانه چیست و چگونه به فرهنگ سیاسی کشور رسید؟
بنی صدر ، در پاسخ به برخی از معاونان در آخرین روزهای ریاست جمهوری خود در آخرین روزهای گروهی از نمایندگان اول- طبق گفته یکی از اولین هاسن یوسفی ایشوارییه ، گفتیم که ما از منتقد شما علیه وی مورد انتقاد قرار گرفتیم.
اما ریشه این نام چیست؟ البته شخصیت عجیب و غرور بنی صدر ، که فکر می کند همه چیز کانون همه چیز است و برتر از دیگران است! و از آنجا که او فکر می کرد ، بنابراین شما مجبور بودید وسط ، منتقدین و استقلال ها را خرد کنید تا خود را بزرگ کنید!
بنابراین ریشه این تمبر و نامگذاری چیست؟ البته شخصیت عجیب و غرور بنی صدر ، که فکر می کند همه چیز کانون همه چیز است و برتر از دیگران است! و از آنجا که او فکر می کرد ، بنابراین شما مجبور بودید وسط ، منتقدین و استقلال ها را خرد کنید تا خود را بزرگ کنید!
این خاطره قابل خواندن از Ezzatullah Sahabi ، یکی از اولین Majis و فعالان سیاسی انتقادی در دهه های آینده ، در کتاب “خاطرات و تجربه نیمی از قرن” خوانده و جالب است:
“مواضع بنی صدر پس از انتخابات تغییر یافت و شروع شد. قبل از آن ، موقعیت روزنامه بنی صدر و انقلاب اسلامی مطابق با خط امام خمینی بود. وی به دلیل جنبش موقت و جنبش آزادی مورد انتقاد قرار گرفت و هیچ سخنی در بنی صدر صدر صدر ، بنی صدر وجود نداشت.
با این حال ، پس از اعلام نتایج انتخابات ریاست جمهوری ، بنی صدر در همان روز در طی مصاحبه مطبوعاتی ، جبهه ملی و میلیون و دکتر وی از موساج ستایش کرد و موقعیت مهمی برای مقابله با MEK گرفت. “” هنگامی که دوستان ما به ایران بازگشتند ، آقای بنی صدر حرفی برای گفتن در مورد رفتارهای خود داشت ، شخصیتی که مانع از شخصیت ، عرق ملی و دوستی و تمایل به خدمت و شخصیتی می شود و شخصیتی که از همکاری صادقانه و جمعی جلوگیری می کند.
در طول میهمان اول ، که رئیس جمهور بنی صدر بود و تفاوتهای جدی بین وی و حزب جمهوری اسلامی وجود داشت ، ما اغلب درگیر اختلاف نظر نبودیم ، بلکه به عنوان حامی انقلابی یا شرکتهای تابعه امام یا حزب جمهوری خواه ، رئیس جمهور مانع کار رئیس جمهور شد. روزی قبل از حزب جمهوری خواه و دستور موسسه به نمایندگی از حزب الله ، رئیس مهندس بازرگان و در مورد احترام و قابلیت اطمینان توصیه کرد ، اما از طرف دیگر وی گفت: “آقای رئیس جمهور ، بهتر است شخصیت را ترک کنیم.
روابط ما با بنی صدر در شورای انقلابی نزدیک و صمیمانه نبود. روزنامه انقلابی اسلامی نیز یک حرفه ای بود -هزب الله ، امام هومینی و یک “حزب” ، اما پس از انتخاب به عنوان رئیس سیاست روزنامه ، تغییر کرد. رویکرد او به چهره های ملی تبدیل شد و از روحانیت دور شد.
از آن زمان به بعد ، روزنامه انقلاب اسلامی حزب الله منتقد شد و دفتر بنی صدر به پایه ای برای نیروهای ملی و حتی موژدین تبدیل شده است. وی تأثیر خود را در دفتر موژهه تأثیر گذاشت و حتی به عنوان یک نظرسنجی به خود گزارش داد که محبوبیت رئیس جمهور در برابر امام 5 ٪ افزایش یافته یا محبوبیت امام را افزایش داده است. آنها بنی صدر را در مقابل آقای خمینی قرار دادند. روح آقای بنی صدر اشتباه بود و تأثیر منفی داشت. این درگیری ها باعث شد که بنی صدر تصور کند که یک رقیب یا جایگزین برای آقای خمینی و بیش از حد از آن استفاده کند. سرسختانه “
اصطلاح بنی صدر که چهل سال پیش وارد فرهنگ سیاسی کشور شده است ، هنوز با اهداف و روایات مختلف و نمونه ها مورد استفاده قرار می گیرد و مطلق گرایی و احساسات یکی از آفات سیاست در ایران است که منجر به دو قطبی شدن کاذب در کشور می شود.
از طرف دیگر ، انتقادات بیش از حد و برعکس نام میانی در واقع تجلی این طاعون فکری است ، خاتمه در واقع ساده سازی و راهنمایی های ظریف عموم برای دستیابی به قابلیت اطمینان یک داوری سریع و ساده است! چه چیزی می تواند سوء تفاهم و حتی خطرناک باشد
اگرچه هر فرایند سیاسی و سیاسی بسیار مهم بوده است و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است و انتقاد و تحلیل نشانه بلوغ فکری و استقلال ذهنی است ، مهم است که بهترین داور و مبلغ ارزیابی “آراء ملت” باشد.