مجموعه ای از کتیبه هایی که چندین دهه پیش به مجموعه موزه بریتانیا اضافه شده بود سرانجام رمزگشایی شد.
به گزارش ایتنا، سرانجام دانشمندان کتیبه های خط میخی 4000 ساله کشف شده نزدیک به 100 سال پیش در عراق امروزی را تفسیر کردند. این کتیبه‌ها توضیح می‌دهند که چگونه کسوف‌های خاص مرگ، ویرانی و بیماری را نشان می‌دهند.
به گفته آندور جورج، استاد تمدن بابلی در دانشگاه لندن، و محقق مستقل جونکو تانیگوچی، که اخیراً نتایج تحقیقات خود را در مجله “مطالعات میخی” منتشر کرده اند، این چهار کتیبه سفالی قدیمی ترین نمونه های کشف شده از علائم مرتبط هستند. آنها به ماه گرفتگی تبدیل می شوند.
نویسندگان این کتیبه ها از زمان شب، حرکات سایه ها و تاریخ و مدت خسوف ها برای پیش بینی نشانه ها استفاده کردند. بر اساس یکی از این نشانه ها، «اگر ماه گرفتگی از مرکز خود خارج شود و ناگهان روشن شود، پادشاهی بمیرد، عیلام ناپدید شود». تمدن عیلامی در بین النهرین و منطقه ای در ایران امروزی قرار داشت.
بر اساس تعبیر نمادین دیگری، «اگر خورشید گرفتگی از جنوب آغاز شود و سپس روشن‌تر شود، به معنای سقوط «سوبارتو» و «اکد» است که در آن زمان مناطق بین‌النهرین محسوب می‌شدند. همچنین بر اساس علامت دیگری، این عبارت «ماه گرفتگی عصرگاهی: به معنای بیماری گسترده است».
این احتمال وجود دارد که ستاره شناسان باستان از تجربیات گذشته برای شناسایی نشانه های کسوف استفاده کرده باشند.
به گفته «جرج» استاد تمدن بابلی، پیدایش این کتیبه های خط میخی احتمالاً به شهر «سیپار» در عراق امروزی باز می گردد. در زمان نگارش این کتیبه ها، امپراتوری در بخش هایی از این منطقه شکوفا بود. این کتیبه ها بین سال های 1892 تا 1914 به مجموعه «موزه بریتانیا» اضافه شدند، اما ترجمه و جزئیات کامل آنها تا به امروز منتشر نشده است.
در بابل و بخش هایی از بین النهرین این اعتقاد قوی وجود داشت که رویدادهای آسمانی می توانند آینده را پیش بینی کنند.
جورج و تانیگوچی در این مقاله نوشتند: «مردم بر این باور بودند که وقایع در آسمان نشانه‌های مخفیانه‌ای هستند که خدایان به عنوان هشداری برای مردم زمین در مورد رویدادهای آینده نشان می‌دهند.