مهسا بهادری: رفتن به استودیوی فیلمسازی متعلق به پدرش در دوران کودکی و نوجوانی، کیانوش عیاری را به دنیایی کشاند که با وجود فراز و نشیب های فراوان، پس از گذشت چند دهه، همچنان قصد ترک آن را ندارد، زیرا عاشق ساختن فیلمی جدید است. زندگی با سینما حتی خودش می گوید: من بدون سینما چه کار می کردم، چون سفر هم بلد نیستم. او اخیرا مجموعه ای از کتاب های فیلمنامه را که به کوشش مهرداد غفارزاده گردآوری شده است، معرفی کرده است.
این مجموعه که شامل فیلمنامه هایی از «کوره دیو» تا «ویلای ساحلی» است، مجموعه ای از تجربیات درونی و محیطی کارگردان و همچنین دکوپاژی است که او برای خلق آن اثر به کار برده است. در ادامه به بهانه رونمایی از این مجموعه آثار با کیانوش عیاری نویسنده و کارگردان سینما گفت و گو کردیم که در ادامه می خوانید.
شما اخیراً فیلمنامه تنوره دیو را به صورت کتاب منتشر کرده‌اید، فکر می‌کنید این آثار در درازمدت تا چه اندازه بر سینما تأثیر خواهند گذاشت؟
هرچقدر در آثار ادبی روی موج تاکید کنیم، فکر می کنم دوام بیشتری داشته باشد. هر چه اثر با موج بیشتر حرکت کند، با موج بیشتر به سمت پایین می رود. نکته مثبت انتشار چشمه این بود که به برخی از لحظات تنهایی من نیز اشاره می کرد که قطعا ماندگارتر بود.
به نظر شما ادبیات و سینما چقدر تحت تاثیر یکدیگر هستند؟
من اساساً بین ادبیات و سینما فاصله زیادی می بینم، البته ادبیات غیر از سینما هم برایم ارزشمند است، اما تقریباً همه داستان های ایران را خوانده ام، در ایران نویسندگانی مانند اسماعیل فصیح هستند که آثارشان مناسب است. سینما خیلی خوب
اما شما فیلمنامه «نیمی از دو سیب» را از کتاب «خواهران عجیب» اقتباس کردید؟
سال ها آثارم مورد قبول ارشاد قرار نمی گرفت تا بتوانم کار کنم و از روی کتابی امور زندگی را اداره کنم.“خواهران عجیب و غریب” من فیلمنامه ای از اریش کستنر نوشتم به نام «نیمه سیب» و حقیقت این است که فیلم خوبی نبود. به نظرم فیلم «خهران قریب» کیومرث پوراحمد بهتر از کار من است. در فیلم من مریم مصدقی بازیگرم بعد از شروع تصویربرداری باردار شد و دیگر نتوانست نقش را بازی کند و مجبور شدم فیلمنامه را عوض کنم تا از شر آن نوشته ها خلاص شوم.
البته یک بار برای نوشتن اثری بر اساس «کلایدر» به آقای دولت آبادی مراجعه کردم و ایشان موافقت کردند اما نتوانستند با تهیه کننده آقای دولت آبادی به توافق مالی برسند. خیلی وقت پیش، وقتی خیلی جوان بودم، جای خالی سلوچ را خواندم، از آن خوشم آمد و می خواستم بخشی از لوک ماست را انجام دهم که وارد نشدم.
به نظر شما مهمترین مشکل فعلی سینما چیست؟
من سال 92 داور شدم. آن سال زمانی که فیلم «خانه پدری» باید در جشنواره و خارج از رقابت نمایش داده می شد، عضو هیئت داوران بودم. فکر می کنم از سوی هیئت داوران رد شدم تا از اکران نشدن فیلمم دلشکسته نباشم. بعد از تماشای 22 فیلم به این نتیجه رسیدم که تهیه کنندگان باید در این فضا صحبت های بزرگی داشته باشند. فیلم ها در واقع، سونامی ایجاد شده در اثر ایجاد معنا در فیلم ها فراگیر شده بود. از بین این همه فیلم فقط یکی توانست مرا راضی کند. خلاصه آن سال متوجه شدم که موج معناشناسی چه مزاحم خطرناکی است. بنابراین فیلم های ما از نظر اجتماعی به حدی رسیده اند که می گویند جلب نظر مخاطب سخت است و به نظر من این فیلم ها زیاد دوام نمی آورند.
کدام فیلم بود؟
واقعا اسمش یادم نیست
آیا اخیراً فیلمی دیده اید که رضایت شما را جلب کرده باشد؟
من اخیرا “جنگل پرتقال” را دیدم و از آن خوشم آمد.
با توجه به مسیری که سینمای امروز ما طی می کند، به نظر شما ممکن است همچنان شاهد چیزی شبیه به موج نو در سینما باشیم؟
بله، چون معتقدم اگر سینما در آمریکا و فرانسه اختراع نمی شد، در ایران اختراع می شد. این حرف بسیار ماندگاری است که آقای ناصر تقوایی گفته است. ما نسل جوانی داریم که استعداد ذاتی سینما دارد. آیا موج جدیدی که می گویید سینما را تکان می دهد، با این استعداد بزرگ در این سینما امکان پذیر است؟ یکی از این شاهکارها «جنگل نارنج» است.
چرا تلویزیون سریال «87 متر» را پخش نمی کند؟ آیا او به شما پول بدهکار است؟
نمی دانم چرا پخش نشد اما بله بدهکار است.
این بدهی چقدر است و نمی خواهد بدهی را به شما بدهد؟
او حدود سه و نیم میلیارد تومان بدهکار است و من یکی از کسانی هستم که بابت خرج این سریال به صداوسیما بدهکار هستم.
پس 87 متر؟
بله، بدون اینکه یک دینار به دست آورید. 4 سال از عمرم صرف این سریال شد. این برای کسی که می خواهد نشان دهد می تواند خلق کند، خوب است، می تواند در رادیو کار کند و استعدادهایش را نشان دهد، اما من نشان داده بودم که می توانم خلق کنم. چرا باید به صورت رایگان ایجاد کنم؟ من این سریال را کاملا رایگان ساختم.
مشکل سریال چیه؟
داستان همان خانه کوچکی است که برای 25-26 نفر فروخته شده است. سؤال این است: کجاست قانون جمهوری اسلامی که از این گونه مفاسد جلوگیری کند؟ یکی از دوستانم درباره فیلم «کاناپه» به من گفت: «خیلی خوش شانس هستند که در فیلم شما مسئله بی حجابی وجود دارد و به دلیل اینکه یکی از دوستان ارشاد گفته این فیلم شبیه یک فیلم است، موفق شدند فیلم را توقیف کنند. چکش سنگین، به جز بحث حجاب». . فیلم مبل به بهانه حجاب توقیف شد.
همیشه این بحث وجود دارد که مبل و خانه بابا باید برداشته شود. آیا سازمان سینمایی با شما تماس گرفته است؟
هنوز نه، اما امیدوارم اینطور شود، امیدوارم آنقدر پیش برود که مثل بقیه دردناک نباشد.
2455555
گردآوری شده از رسانه خبر آنلاین