فلاپی جویدن مواد نسبتاً سخت مانند چوب با افزایش سطح یک آنتی اکسیدان طبیعی ، قدرت مغز را افزایش می دهد.
به گفته انتخابتو به نقل از سای پست ، تحقیقات تأثیر مواد مختلف بر روی مغز را مورد بررسی قرار داده و در مقایسه با گیشه ، چوب جویدنی نشان داده است که افزایش قابل توجهی در یک آنتی اکسیدان مغز به نام گلوتاتیون است. مطالعات قبلی نشان داده است که جویدن ممکن است بر فعالیت مغز و جریان خون تأثیر بگذارد. این یک مسئله مهم است زیرا مغز برای کار عملکردی مناسب به منابع اکسیژن و مواد مغذی دائمی نیاز دارد و جریان خون سیستم ضروری است. برخی از مطالعات حتی نشان داده اند که افراد مبتلا به مشکلات جویدن توانایی های شناختی ضعیف تری دارند.
با این حال ، این باعث بهبود جریان خون تغییرات متابولیک در مغز در هنگام جویدن می شود. استرس اکسیداتیو در واقع یک آسیب سلول مغزی است که توسط مولکول های مضر به نام گونه های اکسیژن فعال ایجاد می شود. تصور می شود که چنین خسارتهایی در کاهش عملکرد مغز در سن نقش مهمی ایفا می کند. مغز به ویژه در برابر استرس اکسیداتیو آسیب پذیر است. مغز از آنتی اکسیدان ها برای محافظت از خود استفاده می کند و یکی از مهمترین آنها گلوتاتیون است. گلوتاتیون به عنوان محافظت از سلولهای مغزی عمل می کند و گونه های اکسیژن فعال مضر را خنثی می کند. در این مطالعه ، محققان تعجب کردند که آیا جویدن و به طور خاص جویدن مواد با سختی های مختلف بر سطوح این آنتی اکسیدان محافظ در مغز تأثیر می گذارد.
برای بررسی این مشکلات ، محققان چهار دانشجوی دانشگاه سالم را در کره جنوبی انتخاب کردند ، سپس دانشجویان به دو گروه تقسیم شدند: یک گروه لثه و سایر گروه های چوبی کوچک مانند بستنی. محققان اطمینان حاصل کردند که گروه ها از نظر سن ، جنس و تحصیلات مشابه هستند. محققان قبل از جویدن و بعد از جویدن به مدت پنج دقیقه ، از یک تکنیک خاص اسکن مغز به نام طیف سنجی تشدید مغناطیسی برای اندازه گیری سطوح گلوتاتیون به نام قشر قدامی کنیسه در بخش خاصی از مغز استفاده کردند. این ناحیه از مغز برای فرآیندهای کنترل شناختی و تفکر مهم است. از جلسه جویدن ، و سپس ، همه شرکت کنندگان در یک آزمایش شناختی شرکت کردند تا جنبه های مختلف مهارت های تفکر از جمله حافظه ، توجه ، زبان و مهارت های بصری را ارزیابی کنند. این محققان را قادر ساخت تا ببینند آیا تغییری در جویدن عملکرد شناختی وجود دارد یا خیر.
پس از تجزیه و تحلیل داده ها ، محققان به نتایج جالبی دست یافتند. در گروهی از چوبی ، افزایش قابل توجهی در سطح گلوتاتیون پس از جویدن وجود داشت. این بدان معنی است که جویدن چوب این مقدار مهم آنتی اکسیدان ها را در آن ناحیه از مغز افزایش می دهد. با این حال ، در یک آدامس گروهی ، تغییر معنی داری در سطح گلوتاتیون پس از جویدن مشاهده نشد. بعداً ، محققان رابطه بین تغییرات در سطح گلوتاتیون و عملکرد در تست های شناختی را بررسی کردند. در گروه جویدنی چوبی ، آنها دریافتند که افزایش سطح گلوتاتیون با تست های حافظه اضطراری و درجه حافظه داستانی مرتبط است. این بدان معنی است که شرکت کنندگان که بعد از جویدن چوب افزایش بیشتری در گلوتاتیون افزایش داده اند ، در کارهای حافظه بهتر هستند.
جالب اینجاست که این رابطه در گروه جویدنی یافت نشد. هیچ ارتباطی بین تغییرات گلوتاتیون و عملکرد حافظه برای افرادی که آدامس دارند وجود ندارد. در اصل ، جویدن هر دو مغز آنتی اکسیدانی سطح مغز را افزایش می دهد و به نظر می رسد جنبه های خاصی از حافظه را بهبود می بخشد و به نظر می رسد این دو تغییر به هم پیوسته است. با این حال ، این مطالعه ، مانند همه تحقیقات ، محدودیت هایی در نظر گرفته شده است. اول ، شرکت کنندگان در دهه بیست سالگی دانشجویان جوان و سالم دانشگاه بودند. مشخص نیست که آیا این یافته ها در افراد مسن یا افراد بیمار وجود دارد. مطالعات آینده باید شامل طیف وسیع تری از سن باشد تا ببیند آیا اثرات جویدن بر گلوتاتیون و شناخت ثابت است یا خیر.
ثانیا ، این مطالعه فقط بر روی قسمت خاصی از مغز ، قشر باتلاق جلوی متمرکز است. اگرچه این منطقه برای فکر کردن بسیار مهم است ، بررسی سایر مناطق مغز برای به دست آوردن یک تصویر کامل تر روی مغز مفید خواهد بود. سوم ، دوره جویدن نسبتاً کوتاه بود ، فقط پنج دقیقه. مدل های جویدنی طولانی تر یا جویدنی های مختلف ممکن است اثرات متفاوتی داشته باشند. علاوه بر این ، این مطالعه فقط می تواند تأثیر متفاوتی بر روی لثه و چوب و سایر بافت ها داشته باشد. تحقیقات آینده می تواند طیف وسیع تری از مواد جویدن را بررسی کند و سعی کند دشواری آنچه را که مردم به دنبال آن هستند اندازه گیری کند.