دور محمد اشرف ، تحلیلگر ارشد در شرق
گزارش های روزنامه al -quds al -arabiحمله غافلگیرانه اسرائیل به دوحه در 9 سپتامبر نه تنها به عنوان یک عملیات نظامی محدود پذیرفته شده است. در مقابل ، باید به عنوان یک نقطه تعیین کننده در معادلات امنیتی و سیاسی خلیج بصره در نظر گرفته شود. شهری که به عنوان سمبل سعادت ، صلح و تأمین اجتماعی شناخته می شود ، ناگهان به هدف مستقیم حمله اسرائیل تبدیل شده است. اولا ، یک رویداد بی سابقه در خلیج بصره با هدف هدف قرار دادن سرمایه. اهمیت این حمله این نیست که قطر در متوقف کردن جنگ غزه برای سالها یک واسطه فعال بازی می کند. در مقابل ، کودتای دوحه در واقع به معنای خیانت با همان ابزار کنترل آتش بس و بحران است.
بازی خطرناک تل آویو ؛ حمله به قلب دیپلماسی منطقه
بدون شک اسرائیل دارای سابقه مرزی طولانی و ترور هدفمند است. تهران ، تونس ، مالزی و دبی از بیروت و دمشق. با این حال ، حمله به دوحه اساسی است. این بار ، نه رهبر یک سازمان فلسطینی ، بلکه نقش “واسطه و ثبات” خود در قلب خلیج بصره است. در گذشته ، اسرائیل در تلاش است تا با ترور هالیل آللازار (ابو جهاد) در تونس در سال 2 یا با کشتن سه رهبر سازمان آزادی در بیروت ، قوانین و خطوط قرمز منطقه و خطوط قرمز منطقه را تعریف کند.
پیام های استراتژیک حمله دوحه اسرائیل کاملاً واضح است. اول ، وعده امنیت خلیج ایالات متحده آمریکا ؛ ثانیا ، هشدارها برای کشورهایی که همچنان نقش واسطه ای دارند. سوم ، القاء پیام اسرائیل مبنی بر اینکه این درگیری آماده است تا قلب کشورهای خلیج فارس را گسترش دهد.
سه نشانه شکست ؛ توضیح محدودیت های اطلاعاتی اسرائیل در قطر
نکته اول نشان می دهد که تلاش اسرائیل برای ترور رهبران حماس از طریق بمباران هوایی مستقیم در پرتو روز نشان می دهد که تل آویو نمی تواند یک شبکه عامل میدانی را بکشد یا به ساختار امنیتی کشور نفوذ کند. عملیات اسرائیل در قطر اساساً غیرممکن بود ، بر اساس ترور محمود المحمود الماهوو در لبنان و تونس در گذشته ، حتی در دبی. این واقعیت تأکید می کند که قطر ایمن و تا حد زیادی از نفوذ اسرائیل مصون است.
ثانیا ، عدم موفقیت اسرائیل در این عملیات نشان می دهد که حتی در سطح دانش ، رهبری حماس به حلقه اول نفوذ نمی کند. اسرائیلی ها از جابجایی جلسه یا ترکیب واقعی مخاطب آگاه نبودند. در نتیجه ، بیشتر افراد هدفمند اساساً در جلسه شرکت نکردند.
سوم ، حمله مستقیم هوایی به پایتخت یک کشور عربی این واقعیت را یادآوری می کند که اسرائیل تهدیدی برای کل امنیت ملی جهان عرب است. این می تواند هر بخشی از جغرافیای عرب را بدون بازدارندگی مؤثر هدف قرار دهد. فلسطین ، چه امروز لبنان ، سوریه ، یمن یا قطر. چنین شرایطی بر لزوم اتخاذ یک موقعیت متحد و سرنوشت ساز توسط جهان عرب تأکید دارد.
چهارم ، جهان عرب و شورای همکاری خلیج فارس ، به ویژه اکنون ، اکنون در مقابل یک آزمایش تاریخی قرار دارند. دقیقاً مانند تابستان ، مانند اشغال عراق کویت ، کشورهای خلیج فارس تصمیم گرفتند روابط خود را با بغداد و صدام حسین قطع کنند و واکنش عرب امروز علیه حمله دوحه اسرائیل برپا شد. به طور خلاصه ، پیام اصلی این حمله واضح است: اسرائیل نتوانست به دوحه نفوذ کند. نه بمباران و نه به طور مستقیم ترور و نه توسط شبکه محلی. تل آویو هیچ ویژگی میدانی در قطر ندارد ، بنابراین تنها گزینه آن حمله به آسمان بود.