«ابیس طاس شمالی» نام پرنده ای است که زمانی در خاورمیانه، شمال آفریقا و اروپای جنوبی و مرکزی پرواز می کرد، اما بیش از 300 سال است که در اروپا دیده نشده است. این پرندگان که به عنوان یک غذای لذیذ در نظر گرفته می شوند، در قرن هفدهم از سراسر اروپا ناپدید شدند و تنها تعداد کمی از آنها در سایر نقاط جهان باقی مانده بودند.
اما به گزارش یورونیوز، طی دو دهه گذشته تلاش های زیادی برای تکثیر این گونه و بازگرداندن آن به اروپا صورت گرفته است و با وجود اینکه دانشمندان به موفقیت هایی دست یافته اند، پرندگانی که در حال حاضر در اروپا پرورش داده می شوند به صورت غریزی و بدون راهنمایی پرندگان دیگر پرورش داده می شوند. آنها در طبیعت به دنیا آمده اند، نمی دانند برای مهاجرت به کدام سمت پرواز کنند.
نام دیگر این پرنده «سرتاس شمالی» یا «پیرمرد منزوی» است.
بنابراین اکنون تیمی از دانشمندان و دوستداران محیط زیست در تلاش هستند تا به عنوان والدین و مربیان پرواز خود عمل کنند.
یوهانس فریتز، زیست شناس اتریشی، یکی از اعضای تیم گفت: «ما باید مسیر مهاجرت را به آنها آموزش دهیم.
این پرنده در آلمانی Waldrap نامیده می شود و تلاش های یوهانس فریتز و گروه حفاظتی و تحقیقاتی اتریشی Waldrapteam باعث شده است که جمعیت این پرندگان در اروپای مرکزی از زمان شروع پروژه در سال 2002 از صفر به حدود 300 برسد. پرنده آمد
این تلاش ها همچنین وضعیت این پرندگان مهاجر را از «در معرض خطر بحرانی» به «در خطر انقراض» تغییر داد.
با این حال، به لطف تلاش‌های این تیم، پرندگانی که اکنون در اروپا یافت می‌شوند، تمایل طبیعی به مهاجرت از خود نشان نمی‌دهند و در واقع نمی‌دانند بدون راهنمایی سایر پرندگان متولد شده در طبیعت کجا پرواز کنند.
بدون آموزش مسیر مهاجرت به این پرندگان، بسیاری از آنها بلافاصله پس از رها شدن ناپدید شدند. آنها به جای بازگشت به مناطق مناسب مانند توسکانی و ایتالیا، به جهات مختلف پرواز کردند و در نهایت ناپدید شدند.
بدین ترتیب این تیم به عنوان والدین پرورش دهنده و مربی پرواز این پرندگان عمل کرد و آموزش های لازم را به جمعیت آنها در اروپای مرکزی ارائه داد.
بر این اساس، امسال هفدهمین سفر این پرندگان مهاجر با هدایت انسان است و البته دومین باری است که این پرندگان به دلیل تغییرات آب و هوایی مجبور به هدایت به مسیر جدیدی در اسپانیا می شوند.
برای آماده‌سازی این پرندگان برای سفر، جوجه‌ها را در زمانی که تنها چند روز از عمرشان می‌گذراند، از کلنی‌های تولید مثل خارج می‌کنند و به لانه‌ها زیر نظر والدین پرورش‌دهنده منتقل می‌کنند.
در آنجا علاوه بر مراقبت از این پرندگان، مهارت «جهت یابی» نیز به آنها آموزش داده می شود تا بتوانند به اعضای این تیم اعتماد کنند و با کمک آنها مسیر مهاجرت خود را پیدا کنند.
باربارا اشتاینینگر مادر محافظ تیم است. او می گوید که در این تجربه واقعاً مانند «پرنده های مادر» با آنها رفتار کرده است.
خانم اشتاینینگر می‌گوید: «برای حفظ سلامت پرندگان، ما به آنها غذا می‌دهیم، لانه‌هایشان را تمیز می‌کنیم و به خوبی از آنها مراقبت می‌کنیم. “ما نیز با آنها تعامل داریم.”
سپس خانم اشتاینینگر و دیگر والدین رضاعی سوار هواپیمای سبک می‌شوند و در حالی که پرندگان در هوا پرواز می‌کنند، با بلندگو تشویق می‌کنند، دست تکان می‌دهند و فریاد می‌زنند.
این تمرینات منظره عجیبی ایجاد می کند; زیرا در حالی که این هواپیمای کوچک با یک چتر بزرگ زرد رنگ روی آن در حال پرواز است، ده ها پرنده در حال پرواز بر فراز مراتع کوهستانی و کوهپایه های نه چندان دور دیده می شوند.
یوهانس فریتز می گوید که برای آموزش این پرندگان، آنها از داستان فیلم “Fly Away Home”، داستان طبیعت شناس کانادایی بیل لیشمن، که در سال 1988 به غازهای کانادایی پرواز را آموزش داد، الهام گرفتند. هواپیمای فوق سبک آن
تلاش های فریتز و تیمش به اندازه تلاش لیشمن موفقیت آمیز بود و اولین پرنده به طور مستقل از توسکانی به بایرن در سال 2011 مهاجرت کرد.
تعداد پرندگانی که می توانند مهاجرت کنند اکنون هر سال در حال افزایش است و تیم امیدوار است تا سال 2028 تعداد مهاجران موفق در اروپای مرکزی را به بیش از 350 نفر برساند.
اما تغییرات آب و هوایی چالش هایی را برای این پروژه به همراه داشت، زیرا پرندگانی که در اواخر فصل مهاجرت می کردند مجبور به عبور از کوه های آلپ در هوای سردتر و خطرناک تر شدند (بدون کمک جریان های هوای گرم که به طور طبیعی به پرندگان در مهاجرت و پرواز کمک می کند). ).
برای حل این مشکل، تیم فریتز مجبور شد مسیر جدیدی را برای مهاجرت پرندگان از باواریا به اندلس در جنوب اسپانیا در سال 2023 طراحی کند.
مسیر جدید تقریباً 300 کیلومتر طولانی تر از مسیر سال گذشته است. اعضای این تیم در ابتدای مردادماه امسال 36 پرنده را از فرودگاهی در باواریا در این مسیر جدید و بالای ابرها اسکورت کردند تا به مقصد برسند.
سفر این پرندگان به اسپانیا تقریباً 50 روز طول می کشد و در اوایل اکتبر به پایان می رسد. فریتز می گوید این تلاش ها راهی برای نجات دیگر گونه های پرندگان مهاجر در معرض خطر انقراض است.