کمبود ویتامین D در حال حاضر به عنوان یکی از شایع ترین مشکلات بهداشت عمومی در سراسر جهان شناخته شده است و پیامدهای بسیاری دارد.
به گزارش ایسنا، از پیامدهای کمبود ویتامین D می توان به استخوان های ضعیف، افزایش خطر ابتلا به بسیاری از بیماری های مزمن مانند دیابت نوع یک، آرتریت روماتوئید، بیماری کرون، ام اس، بیماری های قلبی، سکته، بیماری های عفونی و افزایش خطر مرگ اشاره کرد. علاوه بر این، بسیاری از سرطان ها از جمله روده بزرگ، پروستات و سینه با کمبود این ویتامین مرتبط هستند.
برای اکثر مردم، منبع اصلی ویتامین D قرار گرفتن در معرض نور خورشید است. اما اجتناب از قرار گرفتن در معرض نور خورشید منجر به اپیدمی کمبود ویتامین D شده است.
ویتامین D در پوست ساخته می شود یا از طریق رژیم غذایی به دست می آید. فعال شدن ویتامین D برای تشکیل 1،25 دی هیدروکسی ویتامین D نیاز به مراحل کبدی و کلیوی دارد. 25 OH-D3 شکل اصلی ویتامین D در گردش است که توسط پزشکان برای تعیین وضعیت ویتامین D بیمار استفاده می شود.
سطح خون 20(OH)D باید کمتر از ng/ml 30 باشد.
طبق اعلام اداره توسعه تغذیه عمومی وزارت بهداشت، مسمومیت با ویتامین D تا زمانی که سطح 25(OH)D در خون از 150 تا 200 نانوگرم در میلی لیتر بیشتر نشود، رخ نمی دهد. کودکان در سال اول زندگی حداقل به 400 واحد بین المللی ویتامین D در روز نیاز دارند. همین مورد برای کودکان بالای یک سال توصیه می شود. بر اساس نتایج تحقیق و متاآنالیز نظاممند در سال 2023، 28 درصد از کودکان مبتلا به کمبود ویتامین D دچار حمله آلرژی غذایی شدند.
احتمال آلرژی غذایی آنها در سال دوم زندگی چهار برابر بیشتر بود و بیش از 56 درصد بیشتر احتمال داشت که به آلرژی غذایی مبتلا شوند. کودکان استرالیایی مبتلا به کمبود ویتامین D تقریبا چهار برابر بیشتر احتمال دارد که به تخم مرغ حساسیت داشته باشند. طبق همین مطالعه، احتمال ابتلا به آلرژی به بادام زمینی در کودکان مبتلا به کمبود ویتامین D تقریبا دو برابر بیشتر بود.
به منظور بهبود تغذیه کودکان ایرانی و یافتن راه حل برای چنین مشکلاتی در کشور، طرح کمک های تکمیلی به کودکان زیر دو سال از روز سوم تولد تا پایان سال دوم زندگی اجرا می شود.