هزاران استخوان که در یک قبر جمعی دفن شده بودند در یک زمین فوتبال در وین کشف شد. به گفته باستان شناسان ، این بقایای متعلق به سربازانی است که در اواخر قرن اول در یک منطقه جنگ کشته شده اند.
این کشف یک واقعه بی سابقه در درک تاریخ نظامی امپراتوری روم است. اگرچه اروپای مرکزی پیش از این اسلحه ، زره پوش و مهمات و جنگهای رومی پیدا کرده بود ، کشف مقبره انبوه این دوره بی نظیر است ، زیرا اجساد سربازان رومی تا قرن سوم میلادی سوزانده شده است.
این کشف در اواخر اکتبر انجام شد. کارگرانی که یک مجتمع ورزشی را در منطقه وین از زیمینگ وین بازسازی کردند ، بقایای بقایای انسانی را به دست آوردند. این مشکل به هنرهای باستان شناسی اتریش گزارش شده است و بخش باستان شناسی وین و کاوش های باستان شناسی آغاز شد. در این کاوش ها ، تعداد زیادی از استخوان ها نسبتاً نزدیک به سطح یافت شد.
کشف در طی یک عملیات بازسازی در یک زمین فوتبال در مرکز شهر وین صورت گرفت.
در ابتدا ، باستان شناسان از این کشف که منطقه نزدیک به گورستان و تاریخ مرگ جمعی در منطقه (به ویژه در طاعون قرون وسطایی) بود ، تعجب نکردند. با این حال ، آثار رومی در این بخش از وین یافت نشد. با ادامه کاوش ها ، مشخص شد که شدت قبر بسیار بیشتر از سایر قبرهای دسته جمعی شناخته شده در شهر است. در زمین تقریباً 2 متر x 2 متر ، حداقل 2 اسکلت کامل کشف شد. علاوه بر این ، تعداد استخوان های استخراج شده از منطقه اصلی در طول کار ساخت و ساز تعداد اجساد را به بیش از 5 نفر می رساند.
اجساد به طور مرتب دفن نشده بودند. برعکس ، آنها به شکلی متفاوت در شکم ، پشت ، دست و پا به گودال ریختند. این یک دفن عجولانه است و نشان می دهد که اجساد در شرایط بحرانی و اضطراری دفن می شوند بدون اینکه از آیین های سنگین رومیان پیروی کنند.
بیش از یک سوم اسکلت ها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان می دهد که همه آنها بین 5 تا 5 سال بدون علائم بیماری عفونی است و معمولاً دندانهای سالم و پوسیده ای دارند. بیشتر آنها بیش از 5 سانتی متر بودند. تمام اسکلت ها علائم زخم های شدید ناشی از ضربه یا ضربه زدن به پایان مرگ داشتند. زخم های بی سیم ، بلایای و پرتوهای پرتاب شده از شمشیر تعریف شده است. در یکی از اسکلت ها ، هنوز یک سرنیزه در استخوان لگن وجود دارد. احتمال تنوع سلاح ها و اجرای انبوه نوع زخم را از بین می برد. بنابراین این مردان در میدان نبرد جان باختند.
تاریخ کربن -1 نشان می دهد که این مرگ و میرها بین سنین 1 تا 2 رخ می دهد. این بار حضور اشیاء مانند یک خنجر ظریف با دکوراسیون مرزهای سیم نقره ، این بار تا اواسط قرن اول تا آغاز قرن دوم.
ناخن های نظامی رومی ، قطعات زره پوش و برخی از کلاه ها ، از جمله برخی از آثار باستانی کشف شده در صحنه ، همه نشان می دهند که در سربازان رومی دفن شده اند. با این حال ، این روش مقبره نامنظم با نظم معمول ارتش روم متفاوت است. امپراتوری روم آیین های جدی خاصی داشت و در طول سال ، این آیین درگیر در اجساد بود. فقدان دفن این اجساد و دفن مستقیم آنها در خاک احتمالاً به دلیل کمبود وقت و منابع پس از یک واقعه مهم بوده است.
با این حال ، به گفته باستان شناس شهری ، مارتین موسر یک دوره نسبتاً آرام بین سنین 1 تا 2 سال بود. “با این حال ، در منابع کتبی ، برخی از اشاراتی به جنگ های دانوب در طول Dominitis Emperor (4-5 میلادی) وجود دارد. به عنوان مثال ، در کلاس نهم ، گروه های آلمانی از مرز دانوب عبور کردند و وارد قلمرو روم شدند و گفته می شود که در جنگ با آنها ناپدید شده اند. این شکست ها یکی از مهمترین دلایلی بود که امپراتور تراژان (4-5) باعث تقویت گسترده استحکامات مرزی دانوب شد.
اکنون ، مقبره جمعی کشف شده در وین اولین شواهد جسمی برای تأیید جنگهای ذکر شده در متون تاریخی است. محل مقبره ، که نزدیک به مرکز فعلی وین است ، ممکن است یکی از اصلی ترین دلایلی باشد که ویندوبونا از یک پایگاه نظامی کوچک رومی به یک اردوگاه بزرگ لژیون گسترش یافت. بنابراین ، این مقبره و شکست جمعی ممکن است نقطه شروع تاریخ شهری وین را ایجاد کند.
البته نمی توان گفت که مطمئناً دشمنان رومی در این قبر دفن شده اند. به منظور روشن شدن این امر ، ایزوتوپهای مینای دندان پایدار مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرند تا مشخص شود که مردم در کجا متولد و رشد می کنند. آزمایش DNA ، تحقیقات گرده های گیاهی و مطالعه ژئوفیزیکی مناسب منطقه نیز در دستور کار قرار دارند.