به گفته خبرگزاری IMNA و نقل شده شبیهدر آستانه مجمع جهانی بهداشت در سوئیس ، جلسه سالانه وزرای جنبش غیر حساس در دولت اوگاندا برگزار شد.
به همین دلیل در این نشست ، وزارت بهداشت ، مدیر کل همکاری های بین المللی وزارت بهداشت ، جمهوری بهداشت و درمان اسلامی ایران محمد رضا زافارگندی به نمایندگی از محمد رضا زفرگندی ، ضمن سخنرانی ، بر لزوم اقدام علیه اقدامات مفرد در زمینه بهداشت تأکید کرد.
وزیر آموزش بهداشت و پزشکی درسهای محمد رضا زافارگندی
وی گفت: “به عنوان یک عضو مصمم جمهوری اسلامی ایران ، به میزبانی دولت اوگاندا ، به عنوان عضو مصمم جنبش غیر ویژه ، این تعهد به تشویق همبستگی و همکاری برای تقویت سیستم های بهداشت جهانی است.
بگذارید با به اشتراک گذاشتن تجربه ایران در پیشرفت خدمات درمانی اولیه با دو ابتکار اساسی ، برنامه پزشک خانواده و سیستم ارجاع با پایه و اساس دامنه بهداشت عمومی (UHC) شروع کنم.
در ایران ، پزشک خانواده نه تنها به عنوان ارائه دهنده مراقبت ، بلکه به عنوان یک مربی و هماهنگ کننده بهداشت عمل می کند و نقش مهمی در مدیریت بیماریهای مزمن ، تشویق واکسیناسیون و اسکن و تضمین تشخیص به موقع و ارجاع دارد. سیستم مسیریابی ساختار یافته ما دسترسی به خدمات ویژه را تسهیل می کند ، سیستم های اطلاعات بهداشتی را بهبود می بخشد و سیاست و پاسخگویی مبتنی بر شواهد را در سراسر سیستم بهداشت امکان پذیر می کند.
این ابتکارات نشان دهنده نوآوری ملی است و همچنین به عنوان الگوی بالقوه برای “همکاری های جنوب-جنوب” خدمت می کند و به سایر کشورها اجازه می دهد تا سیستم های بهداشتی اصلی خود را تقویت کنند و پیشرفت به سمت سلامت عمومی و عدالت را تسریع کنند.
اپیدمی Kavid -2 شکنندگی در سیستم های بهداشت جهانی را نشان داد. اکنون ، با گذشت مرحله اضطراری که توسط سازمان بهداشت جهانی شرح داده شده است ، گسترش همکاری های بین المللی جدید و برنامه ریزی استراتژیک آینده ضروری است. اولویت باید شامل تقویت زیرساخت ها ، به روزرسانی خدمات و نابرابری باشد.
علاوه بر این ، ما باید تکرار کنیم که اقدامات پزشکی ، محصولات و تجهیزات پزشکی یک حق ضروری از هزینه ، اثربخشی ، هزینه و بدون مانع است. کلیه کشورهای عضو باید از اقدامات محدود کننده ای که توانایی سیستم های بهداشتی را برای پاسخ موثر به تهدیدات بهداشت عمومی مختل می کند ، خودداری کنند.
متأسفانه ، اقدامات اجباری یک جانبه توسط برخی از کشورها به طور جدی سیستم های بهداشتی دیگران را تضعیف می کند و ناعادلانه در برابر افراد بی گناه متحمل می شود. جامعه بین المللی – و به ویژه جنبش ناپایدار – باید ادغام شود تا اطمینان حاصل شود که حق سلامتی هرگز با چنین اقدامات غیر انسانی به خطر نمی افتد.
بگذارید از این جلسه به عنوان فرصتی برای تأکید بر تعهد جمعی جنبش نامتعادل برای تشویق سلامت و همکاری های هماهنگ برای غلبه بر چالش های مشترک استفاده کنیم. “من امیدوارم که این جلسه به عنوان تسهیل کننده همکاری بیشتر بین کشورهای عضو و ناظر جنبش غیر حساس باشد.”