تقریباً 2 گونه پرنده (از جمله پرندگان نادر) ، 2 پستاندار و بیش از 2 گونه گیاهی به کامجان بازگشتند.
در مرکز روستای کامجان ، مردی به نام سیروس زار سالهاست که با فراموشی طبیعت مخالف است.
یک کشاورز نسل و کشاورزان این سرزمین با صدای پرندگان و بوی برنج تازه در آن در برنج خانواده بزرگ شدند.
با این حال ، از اواسط دهه 1980 ، خشکسالی ، تغییرات آب و هوا و گسترش مدیریت بد منابع آب ، این تالاب زیبا به زباله و سرزمین های ترکیه تبدیل شده است.
کار سنتی خانواده وی از جاده سقوط کرد و پرندگان مهاجر دیگر برنگشتند. اما سیروس زار تسلیم نشد.
او بر اساس تلاش افرادی که هنوز به قلمرو خود وفادار هستند ، زندگی خود را به طور ناخودآگاه به زیستگاه اختصاص داد. امروز ، پس از یک دور 5 ساله ، تالاب درگذشت: حدود 2 گونه پرنده (از جمله پرندگان نادر) ، 2 پستاندار و بیش از 5 گونه گیاهی به خاک بازگشتند.