پوریا عادلی در گفت و گو با خبرنگار ایمنا، اظهار کرد: خستگی درمانی یکی از مشکلاتی است که افراد مبتلا به سرطان و بازماندگان این بیماری در درمان با آن مواجه هستند، مشخص می شود که این یکی از عوارض این بیماری است و عواقب جدی دارد. علل رفتاری، روانی و بیولوژیکی.
خستگی را می توان به عنوان پریشانی ناشی از کمبود انرژی و کاهش توانایی کار تعریف کرد که علائم آن می تواند عاطفی، روانی یا جسمی باشد، اما خستگی ناشی از سرطان و درمان آن با سایر انواع خستگی متفاوت است.
عضو هیئت مدیره انجمن علمی رادیو انکولوژی ایران در این باره تصریح کرد: به طور کلی خستگی می تواند مزمن یا حاد باشد. خستگی حاد وضعیتی با شروع سریع علائم ضعف است و استراحت می تواند این خستگی را در افراد سالم کاهش دهد و آنها را به سطح طبیعی فعالیت بازگرداند. خستگی مزمن خستگی طولانی مدت و ناتوان کننده است. اما دائمی نیست مربوط به سرطان
عادلی ادامه داد: خستگی ناشی از سرطان برای مدتی باقی می ماند و حتی با استراحت و خواب نیز به طور کامل برطرف نمی شود، بنابراین محققان خستگی مزمن در بیماران سرطانی را خستگی سرطان، خستگی ناشی از سرطان یا خستگی ناشی از درمان می نامند. بهش میگن سرطان
بیمارانی که برای انواع مختلف سرطان تحت درمان قرار می گیرند ممکن است انجام فعالیت های عادی روزانه مانند رفتن به محل کار یا مطالعه را متوقف کنند، ممکن است از دوستان خود دور شوند، به خواب بیشتری نیاز داشته باشند و حتی گاهی اوقات توانایی انجام فعالیت بدنی را از دست بدهند. هر دو وجود دارد.
عضو هیئت مدیره انجمن علمی رادیو انکولوژی ایران افزود: عوامل فیزیکی، شیمیایی و رفتاری زیادی به عنوان عوامل خستگی وجود دارد. از این میان می توان درمان سرطان، کم خونی، عوامل روانی، اختلالات خواب، عدم فعالیت بدنی و برخی مصرف مواد مخدر را برشمرد.
عادلی خاطرنشان کرد: همیشه نمی توان عوامل ایجاد کننده خستگی را در بیماران سرطانی مشخص کرد، اما برخی از عوامل احتمالی شامل کم خونی، مصرف داروهای مختلف، کاهش وزن، تغییرات متابولیسم، نگرانی های عاطفی، شرایط جسمانی، مشکلات خواب و … است. مشکلات تنفسی، درد، التهاب شدید، سوء تغذیه و کم آبی بدن.
ارسال پاسخ