در چارچوب NPT و صدام جامع ، حسن بهشتپور در مورد ایران و آژانس بین المللی انرژی اتمی اظهار داشت: با افزایش فشار ایالات متحده و اروپا بر ایران ، خروج از NPT نه تنها یک راه حل است بلکه یک راه جدید و پر هزینه برای ایران است. به نظر من ، بهترین استراتژی برای ایران این است که با استفاده از ظرفیت آژانس برای اثبات فعالیتهای مسالمت آمیز و تکیه بر ظلم ، در چارچوب حقوقی بین المللی باقی بمانیم.
وی تأکید کرد که سیاست خردمندانه در واکنشهای عاطفی خلاصه نمی شود ، بلکه با انتخاب راهی برای کاهش حقوق ایران و ارائه دیپلماسی مؤثر است: یکی از مضرات مزمن سیاست خارجی ایران این است که نظرات دخیل باشد. یا روسی مطلق روسی. این یک سیاست منطقی و مؤثر است که در آن می توان اقدامات مثبت هر کشور را پذیرفت و رفتارهای منفی را می توان بدون اینکه در قاب های جناح گرفتار شود ، به وضوح مورد انتقاد قرار گرفت.
وی گفت ، متخصص ، برخی از اقدامات آژانس ، به ویژه سیاسی سازی یا جاسوسی برخی از بازرسان ، انتقاد از رفتارهایی که انتقاد از ایران را تقویت می کند. با این حال ، خطای استراتژیک معرفی آژانس به آژانس به جای تمرکز بر روی سیاست های ضد ووس است. این آژانس یک نهاد بین المللی است که تنها مقامات پیروی از فعالیتهای مسالمت آمیز هسته ای مطابق مقررات جهانی است.
Beheshtipour هشدار داد: آنچه ایران سالها به دنبال واشنگتن و تل آویو بود تا همکاری ایران با آژانس را متوقف کنند. به عبارت دیگر ، این یک اجماع جهانی علیه تهران ایجاد می کند.
وی گفت: “اول ، تصمیم برای رها کردن پیمان ، در چارچوب سیاست های کلان سیستم”. ثانیا ، هنگامی که فشار ایالات متحده و اروپا بالا می رود ، برخی از صداها ، به ویژه در سطح سیاسی و پارلمان ، به دستور کار می آیند ، که شاهد خروج NPT است و همکاری با آژانس را متوقف می کند. با این حال ، این دیدگاه ها مبتنی بر عصبانیت ، ناامنی و واکنشهای عاطفی و متقاطع به جای تجزیه و تحلیل واقع بینانه است. آیا او باید بپرسد که چنین حرکتی می تواند موقعیت ایران را در عرصه بین المللی ترغیب کند و خطرات سیاسی ، امنیتی و قانونی را کاهش دهد؟
Beheshtipour ادامه داد: از نظر فنی و قانونی ، خروج از NPT لزوماً به معنای تلاش برای ساختن سلاح های هسته ای نیست ، در عمل چنین پیامی به جهان منتقل می شود. متوقف کردن کنترل آژانس و ترک چارچوب قانونی فعلی ، حرکت ایران را به سمت تولید سلاح های هسته ای تقویت می کند. این پیام ، به ویژه هنگامی که ایران همیشه بر سلاح های هسته ای تأکید می کند ، هزینه های سیاسی و امنیتی کشور را به شدت افزایش می دهد.
اقتدار افزود: یکی از مهمترین پیامدهای ترک NPT ، از دست دادن حمایت سیاسی از کشورهایی مانند روسیه و چین است. تجربه سالهای پس از واسطه نشان داد که دو کشور بارها به دلیل وفاداری به تعهدات ایران بارها به شورای امنیت ایران رای داده اند و حتی تصمیمات ایالات متحده را وتو کرده اند. با این حال ، اگر ایران از NPT به جامعه بین المللی خارج شود تا مسیر تسلیحات هسته ای را باز کند ، این کشورها به راحتی با ایالات متحده و اروپا خواهند بود. در چنین مواردی ، ایران در جهان تنها خواهد بود.
با توجه به تغییرات سالهای 1 و 2 پیمان ، طرفداران خروج از NPT نباید فراموش کنند که حتی پس از جدایی کشوری که صلح و امنیت را تهدید می کند ، نباید فراموش کنند که آنها باید تعهدات هسته ای خود را انجام دهند. در مورد ایران ، شش تصمیم الزام آور قبل از آن گرفته شده است و تصمیمات جدید به سرعت گرفته می شود. بنابراین ، نه قانونی و نه از نظر سیاسی ، عقب نشینی از NPT می تواند ایران را از ظلم آزاد کند.
“شعار ترک NPT ممکن است برای برخی جذاب باشد و ممکن است احساس قدرت و استقلال ایجاد کند ، اما سیاست خارجی زمینه احساسات نیست.
در پایان ، بهشتپور گفت: “نه روسیه و نه چین از ایران دفاع نمی کنند حتی اگر با مکانیسم فوری یا جنگ فعال شود.” علی رغم نزدیکی به روسیه ، چین از حمایت جدی از حمایت جدی نظامی در بحران اوکراین خودداری کرد. به همین دلیل ، اعتماد به نفس اصلی ایران نباید توهم کمک های خارجی باشد ، بلکه در مورد قدرت داخلی و هماهنگی ملی است.