اکبر عبدی ، یک هنرمند در حافظه فرهنگی ما ، که نقش دائمی در “آدام رفیع” ، “بازیگر” و “مادر” ایفا کرده است ، اخیراً لباس یک زن را بازی کرده است و در نقش دردناک تری نسبت به محتوای آن ظاهر شده است: “تحول یک هنرمند”.
بالا: اکبر عبدی ، یک هنرمند در حافظه فرهنگی ما ، که نقش دائمی در “آدام رفیع” ، “بازیگر” و “مادر” ایفا کرده است ، اخیراً لباس یک زن را بازی کرده است و در نقش دردناک تری نسبت به محتوای آن ظاهر شده است: “تحول یک هنرمند”. در اینجا ، ما از یک هنرمند بزرگ توسط عبدی با شومان روبرو شدیم ، که به نظر می رسد وی را به پذیرش هر حرکتی برای پذیرش هر حرکتی سوق داده است.
روزنامه خراسان می نویسد: این لباس زنانه ، که قبلاً بخشی از داستان پردازی و تحلیل شخصیت در کارهای سینمایی خود بوده است ، اکنون برای لحظات خنده سطحی مخاطب طراحی شده است. با دردناک تر ، مجید موزافاری ، نمادی از نقش های مدرن و جدی سینمای ایران ، با او بود. در آثار باشکوه سینمای ایران ، تماشاگرانی که به افتخار عظمت موزافاری روی سکو نشسته اند ، اکنون نه تنها از محتوا ، بلکه از نماد عزت هنری نیز سوء استفاده می شود. این رفتار به مخاطبان هنرمندانی که سابقه غنی از آثار مهم در دهه ششم دارند ، صدمه می زند.
البته ، هنر و کمدی خوب نمی تواند انتظار داشته باشد ، اما وقتی صحبت از هنرمندانی مانند عبدی و موزافاری می شود ، این انتظار نه نامناسب است و نه غیرمنطقی. نمونه هایی از مواضع هنری که در تاریخ سینمای ایران شرح داده شده است می تواند یک الگوی نقش خوبی باشد. Ezzat … Entezami ، Ali Nasirian ، Muhammad Ali Keshavarz ، و غیره. آنها هیچ نقشی در هیچ شرایطی قبول نکردند و عزت مخاطب را حفظ کردند.
نکته مهم این است: لباس زنانه عبدی دردناک نیست. درد این است که یک هنرمند برنامه خود را برای انجام هر کاری می بیند. بدون تلاش و خلاقیت. این انتخاب لباس یا ظاهر نیست ، بلکه مضر “هر کار” است. عبدی پیش از این در نقش های مشابه ظاهر شده بود ، اما در آن زمان ، این انتخابات داستان را خدمت می کرد. اما این بار هیچ هنری وجود ندارد ، فقط فقط چند دقیقه در یک کاسه نباشید. آیا مخاطب این همه سطحی را می پذیرد؟
برای معلم من خیلی دیر است …
دیمون غنبرزاده ، منتقد سینما ، درباره رفتار نزدیک عبدی می نویسد: من واقعاً نمی توانم باور کنم که اکبر عبدی به آن رسیده است. عجیب است که یک بازیگر منحصر به فرد از آن قدردانی و سقوط نمی کند. چرا اکبر عبدی باید با بسیاری از تاریخ سینمای ایران از علی هاتامی تا داریوش مهروجی انجام دهد؟ تماشای یک بازیگر بزرگ مانند اکبر عبدی یک بار در هزارم ، بدون اینکه در مورد بازی های زنانه روی پوشش زنان ، “مرد” یا “خواب” بگوید ، شوکه می شود.
البته ، او سالها با برداشتن یک گام بسیار فاجعه بار به عنوان انگار که نمی داند چگونه از توانایی منحصر به فرد خود محافظت کند ، شتاب می گیرد. “استخوان های پدر” ، “نقره ای داگ” ، “زیبا” و “جنبه هنری اکبر عبدی از تصویر هنری و” اجاره “و” مادر “که در آن در یکی از این فیلم ها کشته شد.
اگر او تنها یکی از بزرگان سینمای ایران را در فیلم های خود بازی می کرد ، در بالای پارلمان می نشست. اما اکنون ناراحت است که آخرین خاطرات خوب ضبط غنی از نیوشا زینلی (!) را خراب کنید. شاید فقدان مشاور صحیح ، تصمیمات اشتباه شخصی ، غم و اندوه و امثال نان باعث غم و اندوهی شود که غمگین بود. بسیاری از این صحنه خندیدند بدون اینکه توجه کنند که اکبر عبدی به اینجا آمده است. اکنون حضور او ، از این طریق ، زیر خط یک بازیگر بزرگ است. هنوز اواخر مدرسه بود.
اینجا چه اتفاقی افتاد؟
کامران مالاکی همچنین به اکبر عبدی اعتقاد دارد: چرا بازیگرانی که زمانی با بیضه و مهروجی کار می کردند به اینجا آمدند ، سینما خوب نیست و کمدی مانند کسانی که بعد از سالها این کار را انجام نداده اند به بی ادب رسیده است؟ باور کنید ، این سریال ، مانند آسمان شهر و سایر آثار ، بسیار بهتر از کارهای امروز بود.
به گزارش رسانه انتخابتو