آیا لذت انتقام در چیز دیگری نیست؟

از نظر اجتماعی، انتقام اغلب اقدامی نامناسب تلقی می شود. کسانی هستند که انتقال من را شکلی ظالمانه از عدالت می دانند، اما اکثریت مردم موافقند که انتقام از نظر اخلاقی اشتباه است. از سوی دیگر، بیشتر مردم از داستان هایی لذت می برند که در آن قربانی از ظالم انتقام می گیرد. یک تیم تحقیقاتی به بهانه این تناقض آشکار به بررسی انتقام و انتقام پرداختند: آیا انتقام یک عمل انتقامی است که مردم از نظر اخلاقی آن را محکوم می کنند یا لذتی است که انتقام گیرنده تجربه می کند؟

پس از انجام چهار نظرسنجی، سه مورد با دانشجویان مقطع کارشناسی از لهستان و یکی با بزرگسالان آمریکایی انتخاب شده مشابه، دانشمندان تفاوت های قابل توجهی را گزارش کردند. این تفاوت‌ها بین موقعیت‌هایی که عاملان به انتقام گرفتن افتخار می‌کردند و موقعیت‌هایی که انتقام‌گیرنده از این احساس لذت می‌برد، دیده می‌شد. افراد مورد بررسی یا انتقام‌جو یا ناظر انتقام‌جو بودند.

افرادی که انتقام می‌گرفتند، حتی اگر مورد تأیید مردم بودند، در مقایسه با کسانی که تصمیم به انتقام نداشتند، اخلاقاً مذموم بودند. جالب توجه است که شرکت‌کنندگان افرادی را که از انتقام خوشحال می‌شدند نسبت به افرادی که احساس بدی نسبت به انتقام داشتند یا از انتقام بدشان می‌آمد، تواناتر و شایسته‌تر می‌دانستند. جالب‌تر اینکه، در حالی که انتقام‌گیر احساس لذت انتقام را توصیف می‌کرد، شرکت‌کنندگان او را به‌ویژه غیراخلاقی توصیف کردند.

به نظر می رسد انتقام و رضایت بعدی بیشتر به عنوان نشانه ای از توانایی فرد در رسیدن به هدف تلقی می شود. دانشمندان می‌گویند: «احساس لذت پس از انتقام ممکن است نشانه‌ای از این باشد که هدف واقعی آموزش یک درس اخلاقی به مجرم نبود، بلکه احساس خوب و داشتن یک انگیزه خود محور از نظر اخلاقی مشکوک بود».

جالب اینجاست که بین سناریوهایی که شرکت کنندگان در نظرسنجی خود را در نقش انتقام‌گیر می‌دیدند و سناریوهایی که در آن صرفاً نقش ناظر را بازی می‌کردند، تفاوت‌های قابل توجهی وجود داشت. وقتی تصور می‌کردند انتقام بگیرند، اعمال خود را غیراخلاقی می‌دانستند، اما وقتی تصور می‌کردند شخص دیگری این کار را انجام می‌دهد، آن شخص را قدرتمندتر می‌دانستند. البته این نتایج در تضاد با شواهد علمی قبلی است که نشان می‌دهد افراد اعمال دیگران را از نظر اخلاقی ارزیابی می‌کنند، اما اغلب اعمال خود را از نظر شایستگی ارزیابی می‌کنند.

نتیجه جالب دیگری که دانشمندان دریافتند این بود که احساس خوب در مورد انتقام گرفتن بر احتمال انتقام گرفتن افراد تأثیر نمی گذارد. علاوه بر این، به گفته شرکت کنندگان، مشخص شد که ترس از محکومیت هیچ تاثیری در احتمال انتقام ندارد.

بسیاری از یافته های محققین کاملاً با دانش و نتیجه گیری قبلی در تضاد است. با این حال، چندین فرضیه وجود دارد که این تفاوت ها را توضیح می دهد: اول، نتایج تحقیق ممکن است مختص فرهنگ باشد. در جوامع و ملت‌هایی که ارزش‌های خاصی حاکم است، انتقام‌جویان به این شدت مورد قضاوت قرار نمی‌گیرند. دوم، نظرسنجی ها از موقعیت های فرضی استفاده کردند که در آن شرکت کنندگان فقط باید انتقام و احساسات خوب یا بد را تصور کنند.

منبع: خبرآنلاین