دریاچه اومیا بزرگترین دریاچه ایران در آستانه خشک کردن کامل است و تا پایان تابستان اثری از آب نخواهد داشت. تصاویر و گزارش های میدانی حاکی از آن است که سطح دریاچه شوره سر ترک خورده و فقط لکه های شور باقی مانده است. کاهش شدید سطح آب ، طوفان های نمکی ، تهدید به سلامت میلیون ها نفر ، اکوسیستم منطقه و مهاجرت ساکنان منجر به عواقب گسترده محیطی می شود. در قسمت شمالی دریاچه ، فقط یک لایه نازک از آب وجود دارد که در روزهای آینده ناپدید می شود. دلایل اصلی این بحران مدیریت کاذب منابع آب ، ساخت جامع سد ، مصرف شدید در کشاورزی و کاهش بارندگی است. پروژه های احیا هنوز به نتیجه گیری مشخص نرسیده اند ، و دریاچه ارومیا اکنون نمادی از تغییرات آب و هوایی و پیامدهای اجرای نامشخص منابع طبیعی در ایران است.