حسن یزدانی; وطن یعنی همه اینها باید اتفاق بیفتد!

بهترین برای: دیشب شاید سخت ترین شب زندگی حسن یزدانی بود. حتی سخت‌تر از شبی که به تیلور طلای توکیو را در فاصله 15 ثانیه با دو دست داد. اما قبل از این صحبت ها یزدانی دچار دررفتگی کتف راست شد و بدین ترتیب دومین مدال نقره متوالی خود را در پاریس کسب کرد. مرد نقره ای زمانی به عنوان طلا شناخته می شد. آنجا بود که کشتی گیر بانداژ شده در سه ثانیه مانده به روس سنجاق کرد و افسانه شروع شد.

اما اکنون به نظر می رسد که این افسانه به پایان رسیده است. این را نمی گویم چون قافیه فینال را باخت، هرگز! این اولین شکست حسن نیست که کسی بخواهد حمایت خود را پس بگیرد، اما باید پذیرفت که مثل گذشته یک ملت کامل پشت سر او نیست. از تختی یاد می شود و می گویند حسن مانند خودش از تبار پهلوی است، اما شاید پهلوی پهلوی توسط کشتی گیر بلغاری که حتی به کتف یزدانی مجروح هم نزدیک نشده بود، استفاده کرده باشد.

استادیوم المپیک شوخی نیست. اگر گزینه ای بود برای همه بهتر بود، اگر ایران بود بهتر بود آهنگ پاریس را با بهترین پتانسیل اجرا کنیم. پس اگر حسن مجروح می شد بهتر نیست او را تعویض کنیم؟ حالا نام کامران قاسم پور بالاتر از قبل است و هستند کسانی که می گویند او هم مثل حسن عمل کرده است اما با همه این شرایط بهتر نیست نماینده وزن 86 کیلوگرم ایران با همین شرایط به پاریس اعزام شود؟ شرایط؟

کاش بیشتر زجر می کشیدی…

رسول بهروش پس از شکست شب گذشته یزدانی در رسانه ورزشی نوشت: ماجرای حسن یزدانی در پاریس پایان تلخی داشت. در حالی که تیلور گربه سیاه همیشگی او نتوانست به المپیک برسد و حتی بروکس آمریکایی هم باورش نمی شد، یزدانی باز هم نتوانست به مدال طلا برسد.

زخم کهنه حسن در امر مرگ و زندگی تکرار شد و کاخ آرزوهایش را ویران کرد. سؤالات و ابهامات زیادی در این بند وجود دارد. آیا یزدانی با این وضعیت سلامتی باید به پاریس برود؟ یا بهتر است فردی مثل کامران قاسم پور در المپیک باشد؟ آیا حق ناعادلانه و چنین آسیب نابهنگام بهای تبعیض است؟ ما این چیزها را نمی دانیم، اما برای حسن ناراحتیم. ای کاش در یکی از دردناک ترین شب های زندگی اش عزاداران و دلسوزان بیشتری داشت.

چهار سال پیش که باخت، تمام ایران اشکی شد که از چشم غمگین می بارید. چه شد که از این همه رفاقت و همدردی خبری نشد و شکست و مجروحیت حسن برای برخی از هموطنانش آنقدرها مهم نبود؟ چگونه عصبانیت کوهنورد ایرانی می تواند همه را تحت تاثیر قرار دهد اما روی شانه دررفته یزدانی تاثیری نداشته باشد؟ از دست دادن این موقعیت هزار بار غم انگیزتر از کسب مدال طلای المپیک است…

سقوط یک افسانه

حسین میربابا نویسنده و فیلمساز نیز در تشریح مصیبت حسن می نویسد: آخرین کشتی حسن یزدانی و با اینکه با دست مجروحش کشتی گرفت، بر خلاف آنچه نشان داده شد، باخت او فروپاشی اسطوره حسن یزدانی بود. در حالی که کادر فنی و مدیریت کشتی از مدت ها قبل می دانستند حسن یزدانی با این شرایط آمادگی حضور در المپیک را ندارد، با دیدار انتخابی حسن و کامران قاسم پور مخالفت کردند.

در این میان رویکرد حسن یزدانی همراه با این نگاه ایدئولوژیک به ورزش نیز حائز اهمیت است. قاسم پور به دلیل بی علاقگی آقایان مجبور به حضور در المپیک شد تا به خاطر رفتار حریفش یک مدال طلای خاص را فدا کند.