تصویر اثیری از زن مدرن با شلوار جین با شال پشت گوش، بزرگترین اغوا و تمثیل یک زن اجتماعی در سال های رونق اصلاحات بود، هدیه تهران با شمایلی بی بدیل که نماد مدرنیته شد. و دفاع از زنان ایرانی
بهترین: در صبح روز 14 دی ماه 1381، زمین لرزه ای ویرانگر شهر بم را در عرض 12 ثانیه تقریباً ویران کرد. بر اثر این زلزله 30 تا 40 هزار نفر جان خود را از دست دادند، 30 هزار نفر مجروح شدند و 85 درصد شهر ویران شد. امدادی برای شرکت در عملیات امدادی بلافاصله تهران را به مقصد بم ترک کرد.
کسانی که آن روز شاهد این ماجرا بودند می گویند آستین به محض ورود آستین ها را بالا زد و رفت. روزها در خرابه های بم ماند و کار کرد… حضورش در این لحظه درد نه اولین بود و نه آخرین. آخرین بار. کمک به یکدیگر در سختی ها و سهیم شدن در تلاش، اعتقاد قلب بزرگ و دل دریایی اوست. 13 تیرماه تولد تهرانی است و به همین بهانه پیشرفت هایی که در این سال ها داشته ایم را مطرح کردیم. با ما بمان.
تصویر اثیری زن مدرن با شلوار جین با شال پشت گوش، بزرگترین اغوا و تمثیل یک زن اجتماعی در سال های رونق اصلاحات بود، هدیه تهران با چهره ای بی بدیل که نماد ایرانیان شد. زنان. تلاش او برای مدرنیته و حقوق بعداً در زندگی شخصی او نیز موفقیت آمیز بود. نمادی که خلق کرده از فعالیت های محیطی گرفته تا شخصیت شریف و غیرحاشیه ای اش ماندگار باشد و حیثیتش را حفظ کند.
هحیدا تهرانی در اوایل تابستان 1330 در تهران به دنیا آمد. وی دارای مدرک دیپلم و با مادرش که پدرش از تبار گرگانلی میرزایی است ازدواج کرده است. او علاوه بر عکاسی و بازیگری ورزشی، انگشتانش را هم در آتش دارد. همانطور که خودش گفت هیچ وقت بازیگری را به صورت جدی و عاشقانه دنبال نکرد اما همچنان جذب آن بود.
در فیلم «روز گاهکه» هحیدا تهرانی انتخاب شد که بعداً لادین مستوفی جایگزین او شد. کیانوش عیاری نیز او را برای بازی در فیلم «بودن یا نبودن» انتخاب کرد و بعدها جای او را عسل بدیعی گرفت. اما در نهایت مسعود کیمیایی او را برای فیلم «سلطان» انتخاب کرد و به این ترتیب پا به سینمای حرفه ای گذاشت. بازی بی نظیر حدیده در فیلم های کاغذ بی خط، کارماز و شوکران تحولی عظیم در کارنامه هنری او ایجاد کرد و سیمرغ های بلورین او را به ارمغان آورد. در ادامه مطلب نگاهی انداختیم به نقش های ماندگار هدیه تهرانی که قطعا خاطرات گذشته را زنده می کند.
قرمز
فریدون جیرانی متوجه شد که قدرت بازی تهرانی ها بهتر از کیمیایی و احمد امینی است. استفاده خوب از بدن و اندام و بیان خوب. «کارمز» درباره استقلال زنی در برابر مردی بیمار بود. بازی آرام، کم تنش و شیوه روایت آرام و خونسرد تهرانی، «مشرقی» را به ماندگارترین شخصیت جیرانی تبدیل کرد. سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن به معنای استقبال از چهره جدید سینمای ایران بود.
شوکران
تهرانی در اوج بازی خود است. او همیشه آنجا بود، مثل یک بازیگر بالغ: یک بازی درونی که مرز بین بد و ناز را شکست و قالب جدیدی ایجاد کرد. او هنوز هم به این معروف است که بدون اینکه متوجه شود دستش را جلوی دهانش می گیرد و در پایان فیلم گریه می کند. تهرانی با ظاهر شدن در نقش «شیطان و عاشق» همه را شوکه کرد. شخصیت او در این نقش به کمال رسید: زنی که روی پای خود می ایستد، جلو می رود و از هیچ چیز نمی ترسد.
کاغذ ساده
فیلمی که بازتابی از وضعیت کنونی زنان در اواخر دهه هفتاد است: تقابل مردی که به طور کلیشه ای زنی را می خواهد و زنی سازنده و خلاق. تهرانی در فیلمی که ریتمی تند روایت می کند جلوه جدیدی از قدرت طبقه متوسط را ارائه کرد که پا پس نمی کشد و نقش های اجتماعی کلیشه ای را نمی پذیرد.
آتش بازی چهارشنبه
پخته‌ترین اجرای ممکن تهران، شکستن قالب همیشگی‌اش: زن قوی اینجا روی دیگری از خود را نشان داد: عاشقی که نتوانست با خیانت شوهرش کنار بیاید: بین جیغ و هق هق او در حمام، این نمونه واقعی اعدام او بود. و کنترل
هفت دقیقه مانده به سقوط
گفته می شود به دلیل چک های بد در نمایشگاه عکاسی این سمت را پذیرفته است. پا در هوا فیلمی است که تهرانی کمترین انرژی را در آن می‌دهد و در اجرای زیرکانه نقشش، تنها بخش کوچکی از توانش را نشان می‌دهد. عجیبه کاندیدای سیمرغ بلورین این فیلم!
اسرافیل
حضور باشکوه تهرانی نوید ظهور شخصیتی جدید را می دهد. بازی او در سکوت، استفاده حداقلی او از اندام ها، چشم ها و حالات چهره، و کنترل او بر ابراز احساسات با غم از دست دادن گره خورده و نتایجی را به همراه داشت. خستگی و فرسودگی او باعث غم و اندوه شد و شخصیتی را خلق کرد که مخاطب را به خود جذب کند. مادری که از دست دادن فرزندش غمگین است قانع کننده ترین نقشی است که تهرانی در سال های اخیر ایفا کرده است.
بدون همه چیز
«بدون همه چیز» سعی می کند حس روستا و مردمش را منتقل کند. بازی پرویز پرستویی و هدا تهرانی در نقش زنی اغواگر و البته متواضع نسبت به دیگر اعضای گروه بازیگری همخوانی بیشتری دارد و البته شاید جزو آثار درخشان هدا در سینمای ایران نباشد. .
به گزارش رسانه انتخابتو