Cazzo Martso یک پنیر خوشمزه از ساردینیا (جزیره ای در غرب ایتالیا و در دریای مدیترانه) است. قوام آن کمی شبیه خاگینه است و با کمک کرم های پنیر درست می شود که هنوز زنده هستند و با خوردن پنیر به اطراف می پرند.
به گزارش فرادید، لاروها متعلق به مگس پنیر (Piophila casei) هستند. آنها بسیار فعال هستند و می توانند 15 سانتی متر به هوا بپرند. آنها در صنایع غذایی از آفات محسوب می شوند، اما به دلیل گیاهخوار بودن آنها می توانند در تحقیقات پزشکی قانونی بسیار مفید باشند و همچنین در تهیه پنیر کاسو مارتسو اهمیت دارند.
به این موجودات جامپر پنیر یا جامپر ژامبون نیز می گویند (آنها از ژامبون هم لذت می برند)، این موجودات را به دلیل توانایی باورنکردنی آنها در حرکت در هوا، “جامپر” می نامند. به گفته دانشگاه فلوریدا، این لاروهای جهنده هنگام بلعیدن، عمدی یا ناخواسته خطرناک می شوند، زیرا اغلب به عنوان علت میاز روده ای در نظر گرفته می شوند. این وضعیت بد اساساً زمانی اتفاق می‌افتد که کرم‌های پنیر در سیستم گوارش شما اردو بزنند.
مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها توضیح می دهد: “میاز روده ای زمانی رخ می دهد که تخم مگس یا لاروهای رسوب کرده در غذا خورده شوند و در دستگاه گوارش زنده بمانند.” برخی از بیماران مبتلا بدون علامت بودند، در حالی که برخی دیگر درد شکم، استفراغ و اسهال داشتند.
به همین دلیل است که cazo martsoi که حاوی لارو است، اغلب به عنوان “خطرناک ترین پنیر جهان” گزارش می شود، اما به Vivienne Nunes از بی بی سی گفته شد که مردم ساردینیا هزاران سال است که از آن لذت می برند. نونیس که این پنیر را خورده بود طعم آن را اینگونه توصیف کرد: “خیلی مقوی و کمی تند بود! مثل پنیر پارمزان خیلی خوب بود!” من هیچ وقت متوجه خامه های پنیر نشدم.
تولید پنیر معمولی نیاز به حرارت دادن شیر و افزودن کشت های باکتریایی و آنزیم ها برای تخمیر لبنیات دارد، اما در مورد کازو مارتسو، تخمیر توسط این حشرات انجام می شود. مقداری از پنیر برداشته می شود تا به این حشرات فرصت تخم گذاری داده شود. به محض بیرون آمدن لاروها، آنها شروع به حرکت در داخل پنیر می کنند و در حین حرکت پنیر را تخمیر می کنند.