مردگان این قبرستان نمی پوسند!

گورستان سفید چاه یکی از گورستان های کمیاب است که بازدیدکنندگان زیادی از کیلومترها دورتر برای دیدن این گورستان تاریخی به آنجا می آیند.

به گزارش همشهری آنلاین، مردم برای دفن پیکر عزیزانشان در این قبرستان تلاش می کنند، زیرا علاوه بر این اعتقاد که افراد مسن زیادی در اینجا دفن شده اند، این باور در ذهن مردم نیز وجود دارد که مرده ها نمی پوسند. وجود دارد. اکنون با ما همراه باشید تا ببینید این باور چقدر درست است.

معرفی گورستان سفیدچاه

گورستان سفید چاه یکی از اماکن ارزشمند تاریخی و مذهبی شهرستان بهشهر در مازندران است. خاک این قبرستان سفیدی جذابی دارد و به اعتقاد مردم محلی این خاک از تجزیه اجساد جلوگیری می کند که البته دور از واقعیت نیست. سنگ قبرهای عجیب و غریب پر از کنده کاری های عجیب و جذاب، مملو از نقوش اسلیمی، نقوش هندسی و نقوش نمادین و نمادین وجود دارد که هر کدام معنا و مفهوم خاص خود را دارند.

تاریخچه گورستان چاه سفید

تاریخچه این گورستان به دوره تیموریان باز می گردد و از اولین گورستان های مسلمانان به شمار می رود. بر اساس شواهد موجود، سه تن از فرزندان امام موسی بن کافر; چند نفر از ابراهیم، ​​عبدالرحمن، منصور و صدات مرعشی آمل در این قبرستان مدفون هستند. در این مقبره اسرارآمیز با قدمت ۸۴۰ سال امامزاده ای مدفون است. تاریخچه قبر جعبه ای شکل باز در این مکان به سال 896 برمی گردد. این گورستان به دلیل قدمت طولانی خود در اسفند ماه سال ۱۳۸۰ به فهرست آثار ملی کشور اضافه شد.

محل قبرستان سفید چاه

بازدید از این مکان شبانه روز به صورت رایگان امکان پذیر است، اما اگر قصد دارید شبانه به این قبرستان بروید، بهتر است یک نفر همراه خود داشته باشید و وسایل روشنایی داشته باشید. اگر با وسیله نقلیه شخصی خود سفر می کنید، پس از رسیدن به استان مازندران به سمت کمربندی غربی شهر گلوگاه حرکت کنید. در انتهای جاده کمربندی به جاده فرعی روستای نیالا بروید. پس از عبور از روستای نیالا به دوراهی کیاسر و سفیدچاه می رسید و سمت سفیدچاه را برای ادامه مسیر انتخاب می کنید. در میانه راه گورستان پر از ابلیسک های عجیب را می بینید.

خاک اسرارآمیز گورستان سفیدچاه

افسانه هایی که در مورد خاک این قبرستان شنیده می شود این است که مردگان در این قبرستان نمی پوسند. پس از بررسی خاک این مکان مشخص شد که این افسانه بسیار به واقعیت نزدیک است زیرا میزان آهک در خاک این گورستان بسیار زیاد بوده و این امر تجزیه اجساد را به تاخیر انداخته است. دلیل سفید بودن خاک به دلیل زیاد بودن مقدار آهک است. ضمناً استفاده از سنگ قبرهای سنگی که از کوه های اطراف آورده شده بود، تأثیری در ماندگاری اجساد نداشت.

سنگ قبرهای عجیب گورستان سفید چاه

وقتی از دور به اینجا نزدیک می شوید، سنگ قبرهای موزون و تک رنگ که در فاصله کوتاهی ایستاده اند توجه را به خود جلب می کنند. هرچه نزدیکتر می شوید، مجذوب اشکال، اعداد و نوشته های حک شده روی سنگ قبرها می شوید. برای قدم گذاشتن در ایران باستان کافی است کمی روی این سنگ قبرها تحقیق کنید.

حکاکی های روی این سنگ ها به صورت محراب و جعبه طراحی شده و قدمت آن به دوره میترائیسم در ایران باستان می رسد، اما پس از اسلام، اشکالی بر روی سنگ های محراب حک شده و این اشکال در آن گنجانده شده است. سه دسته:

نقوش سلیمی با حاشیه‌هایی از گل‌های سلیمی، احادیث و ادعیه در محراب دو تا سه قوسی درون این سنگ‌ها قرار گرفته است.

در کنده کاری های این گورستان نقوش هندسی متشکل از دایره های گرد و تزئینی نماد خورشید و گل های چند گلبرگ و تزیینات هندسی در نقش های گوناگون به وفور دیده می شود.

نقوش نمادین یا نمادین مانند حکاکی کلمه الله در وسط قندیل که نشان دهنده اعتقادات مذهبی آن دوره است، از جمله نمادهایی است که بر روی این سنگ قبرها دیده می شود. سرو نماد زیبایی، طراوت و بلندی، کبوتر نماد صلح و آزادی، قیچی، شمشیر و سپر نماد جنگ و مبارزه، گل انار نماد زندگی، خون و معنویت، خورشید نماد صلح در اسلام، نور و روشنایی، صلیب نماد ثبات و پایداری، دایره نمادین نماد کمال و یکپارچگی، مربع نماد تضادها و چارچوب زندگی و مرگ، مثلث نماد زندگی، رستاخیز پس از مرگ و تعادل است.

از قرن نهم هجری قمری سنگ قبرها دارای دو یا سه طاق یکی در داخل دیگری بوده و در سمت اول گلبرگهای اسلیمی به سبک اژده، در سمت دوم صلوات کبیر و تزئینات مربوط به ادعیه و احادیث وجود دارد. طرف سوم نام متوفی و ​​تاریخ فوت در متن میانی قید شده است. سنگ قبرهای قرن دهم و یازدهم تزیینات اسلیمی متقارن دارند و نقوشی مانند دایره های تزئینی و گل های چند گلبرگ با ظرافت و زیبایی خاصی تراشیده شده است.

در این روستا رسم بوده است که اطلاعات مربوط به متوفی را بر روی سنگ قبر متوفی حک می کردند، اما پس از مرگ آخرین منبت کاران و سنگ تراش های باقی مانده در این روستا، این سنت به فراموشی سپرده شد و امروزه از سنگ قبرهای معمولی به عنوان سنگ قبر استفاده می شود. متوفی