چگونه محور مقاومت می تواند دستگاه جنگ اسرائیل را به چالش بکشد؟

سربالایی مونزار سلیمان ، مدیر موسسه میدان در واشنگتن

اسرائیل همچنان به عنوان ابزاری مهم برای حملات و عملیات هدفمند به نیروی هوایی اعتماد می کند. این کشور به آستانه جنگ خشونت آمیز و آزار دهنده علیه مردم فلسطین در غزه رسید و به تجاوز علیه لبنان ، سوریه ، عراق ، یمن و ایران ادامه داد. این الگوی رفتاری مبتنی بر مدت طولانی اسرائیل در زمینه “برتری هوا” علیه هر ساختار نظامی یا نظامی منطقه ای است.

بحران نیروی انسانی و تجهیزات در ارتش اسرائیل

با این حال ، علائم فرسایش این برتری پدید آمده است. در یک گزارش جدید ، روزنامه اسرائیل مایاریو تأکید کرد که شکاف های جدی به عنوان فشار روزافزون عملیات نظامی ارتش اسرائیل و وسایل نقلیه جنگی مانند تانک ها ، توپخانه و وسایل نقلیه زرهی ظاهر می شود. نیویورک تایمز همچنین گزارشی موازی با عنوان “برنامه های حمله غزه سربازان اسرائیلی اسرائیلی” منتشر کرد.

علاقه ناگهانی رسانه ها یک پدیده بازتابی از ظن ظرفیت نظامی اسرائیل و صلاحیت ادامه عملیات تهاجمی است. به ویژه ، این بحث ها در جهان سلطه و منطقه منطقه ای ملتهب تر پدیدار می شود. این شرایط نشان می دهد که سیستم نظامی اسرائیل برای اولین بار ، حداقل از نظر تئوری ، نمی تواند سرنوشت جنگ را به تنهایی تعیین کند. در همین حال ، گفتمان رسانه ها نیز پر از معرفی “پروژه بزرگ اسرائیل” به عنوان یک هدف استراتژیک بلند مدت است که یکی از آنها از دست دادن توسعه جغرافیایی در منطقه پس از توافق Sykes -PICO است.

گزارش نیویورک تایمز همچنین در مورد مسئله افزایش تعداد نیروهای ذخیره اسرائیل ، که در خدمت سربازی کار نمی کند ، بحث کرده است. برخی از این نیروها “فرسودگی” ناشی از خسارات زیاد انسانی در غزه را دلیل این تصمیم توصیف کردند. در همین زمان ، بخش دیگری از نیروهای ذخیره به دلیل خدمات عملی صدها روز ، که آنها را از خانه ها ، کارمندان و دانشجویان از خانه خارج کرد ، بسیار ناامید شد.

گزارش های منتشر شده در Ma’ario و New York Times در ابعاد کاملاً نظامی برای توصیف وضعیت بحرانی ارتش اسرائیل همزمان بود. گزارش ها ، “کارمندان کل ارتش اسرائیل ، که ابراز نگرانی های خود در مورد تناسب اندام نیروهای ذخیره ، منعکس کننده رئیس ستاد کل است. این نگرانی ها ، به ویژه در رابطه با برنامه بنیامین نتانیاهو ، بر گسترش 6000 نیروی ذخیره اضافی تأکید کرده و خدمات 6000 نفر را به منظور فراخوان شهر Gaza گسترش می دهد.

در مواجهه با این چالش ها ، اسرائیل و هواداران آن سعی کردند عملیات نابودی و ترور خود را “پیروزی” با روایت رسانه ای به تصویر بکشند. پیروزی هایی که آنها ادعا می کنند همان موفقیت اسرائیل از زمان شکل گیری جنگ های متوالی است. با این حال ، ادعای “پیروزی” هرگز به رژیم اجازه نمی دهد که تسلط پایدار جغرافیای منطقه ای را تشکیل دهد. حتی با تأثیرات تاکتیکی و تأثیرات معنوی ، “برتری هوایی” اسرائیل در صحنه عملیات.

یک دیدگاه مهم از تاریخ معاصر نشان می دهد که این برتری نه قطعی است و نه شکست ناپذیر. آخرین تحلیل و تجربیات میدانی ، با اتخاذ استراتژی ها و تاکتیک های خاص ، نشان می دهد که این برتری حداقل می تواند مجبور ، بدتر یا کاهش یابد. در این زمینه ، دستاوردهای محدود اما معنی دار جبهه مقاومت در ماه های اخیر شواهدی برای چنین رویکردی ارائه داده است. به طور کلی ، جنبه های اصلی برتری هوایی اسرائیل را می توان به عنوان چندین رویکرد کلیدی خلاصه کرد:

استراتژی ها و تاکتیک های پشتیبانی هوایی اسرائیل

1- جنگ نامتقارن ؛ با استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین ارزان ، موشک های دست ساز محلی ، شبکه های تونل پیچیده و برخی موارد سلاح های Bohemian در برخی موارد می توانند برتری تکنولوژیکی اسرائیل را به چالش بکشند. عملکرد اول اکتبر نمونه مهمی از این رویکرد بود. حمله ای که با استفاده از چترهای پرنده و هواپیماهای بدون سرنشین برای عبور از استحکامات اسرائیل ایجاد شده است ، یک تعجب تاکتیکی ایجاد کرده و در عمل برتری فنی دشمن را خنثی می کند.

ارتقاء سیستم های دفاع هوایی چند لایه ؛ تأسیس و ادغام سیستم های توسعه یافته مانند S4 و S4 با باتری های خانگی می تواند فرصت تسلط کامل اسرائیل را کاهش دهد. ساختار چند لایه دفاع هوایی نه تنها از آسمان در برابر اثر دشمن محافظت می کند ، بلکه هزینه و خطر عملیات هوایی برای اسرائیل را نیز افزایش می دهد. تجربه مصر و سوریه در جنگ ، که موفق به سرنگونی دو هواپیمای اسرائیلی شد ، اثبات تاریخی از اهمیت چنین رویکردی است.

2- سیستم های جنگ الکترونیکی و اختلال ؛ این بخش مهمی از کمال هوا ، اختلال در سیستم های ارتباطی و ناوبری اسرائیل و مختل کردن عملکرد هواپیماهای بدون سرنشین و سیستم های راهنمایی است. نمونه ای از این عمل را می توان در حمله اول اکتبر مشاهده کرد. وی با استفاده از وسایل مخرب نیروهای مقاومت ، برخی از سیستم های کنترل و کنترل اسرائیل را شکست.

1- حملات موشکی مداوم و بزرگ ؛ احتراق دقیق و گسترده موشک ها می توانند توانایی دفاعی اسرائیل را بپوشند و از منابع عظیم دفاع کنند. علاوه بر اجرای هزینه های سنگین ، این تاکتیک ها باعث ایجاد سردرگمی مانند “گنبد آهن” در اقدامات اسرائیلی می شوند و کارایی این سیستم ها را در برابر تهدیدات با حجم بالا کاهش می دهند.

2- حملات موشکی بزرگ و اشباع دفاع از دشمن. در ساعات اولیه حمله 9 اکتبر ، شلیک حدود 5 موشک توسط نیروهای مقاومت نشان داد که حملات موشکی با حجم بالا می تواند به طور موثری سیستم های دفاعی اسرائیل را مختل کرده و ظرفیت کار آنها را کاهش دهد. این تاکتیک به ویژه برای فرسایش سیستم هایی مانند “گنبد آهنی” مؤثر است.

1- اردوگاه ها ، فریب و استفاده از تونل ؛ با ایجاد اهداف تولید مثل و ساختار در مناطق حل و فصل ، ساخت شبکه های پیچیده زیرزمینی برای جابجایی نیروها و ذخیره سلاح ها امکان محافظت از هوش اسرائیلی را برای محافظت از قدرت و تجهیزات واقعی فراهم می کند.

2- اتحادهای منطقه ای و همکاری استراتژیک ؛ ایجاد اتحادهای قوی منطقه ای و تقویت همکاری نظامی و اطلاعاتی بین کشورهای عرب و اسلامی می تواند برتری اسرائیل را با یک نیروی جمعی متعادل کند و مجهز به منابع و فناوری پیشرفته باشد. امکان خرید مبارزان رو به جلو از ایران از ایران نمونه ای از چنین رویکردی برای تقویت تعادل هوا است.

1- نوآوری فناوری داخلی ؛ به منظور توسعه هواپیماهای بدون سرنشین ، موشک و سیستم های جنگ الکترونیکی ، سرمایه گذاری در صنایع داخلی ظرفیت های کافی از خود پایدار و پیشرفته ایجاد می کند. در این زمینه ، تمرکز بر هدف قرار دادن سیستم های مهم اسرائیلی ، از جمله تأمین سوخت ، پایگاه های هوایی ، مراکز فرماندهی و کنترل و مناطق رادار ، می تواند تأثیرات استراتژیک به همراه آورد. نمونه ای از این نوآوری ها هواپیماهای بدون سرنشین داخلی بود که به طور مؤثر در برابر مخازن Mercava حماس مورد استفاده قرار گرفت و در برخی موارد عملکرد نیروی هوایی اسرائیل را شکست.

1- جنگ ذهنی و رسانه ای ؛ به منظور افزایش روحیه داخلی ، دستاوردهای میدانی و افزایش همدلی بین المللی ، استفاده گسترده از رسانه ها ابزاری مهم در جنگهای نامتقارن است. این رویکرد همچنین می تواند بر روحیه ارتش اسرائیل تأثیر بگذارد. نمونه ای از این اظهارات رهبران حزب الله در مراحل اولیه “جنگ پشتیبانی غزه” بود که تأثیر روشنی در حوزه روانشناختی این دو طرف داشت و بر محدودیت های برتر هوایی اسرائیل بر لبنان تأکید کرد.

1- اطلاعات و عملکرد جاسوسی ؛ ایجاد شبکه های اطلاعاتی قوی برای جمع آوری داده های مناسب در مورد حرکات و استراتژی های دشمن نقش مهمی در جلوگیری از شگفتی های استراتژیک دارد. تاریخ نشان داده است که حتی اسرائیل موفقیت های قابل توجهی مانند حمله به راکتور هسته ای عراق را در سال ششم ایجاد کرده است. در مقابل ، قابلیت های پیشگیری از اطلاعات و انقباض ممکن است این مزیت را مختل یا محدود کند.

1- دوره الگوهای موفق ؛ حمله اول اکتبر نشان داد که “اصل غافلگیرانه” می تواند حتی یکی از پیشرفته ترین ارتش های جهان و همچنین برنامه ریزی دقیق را به چالش بکشد. استفاده از ابزارهای نسبتاً اساسی مانند چترهای پرنده و هواپیماهای بدون سرنشین ساده توانسته است مدتی از شر سیستم های دفاعی پیچیده اسرائیل خلاص شود. در عین حال ، تجربه جنگ اوکراین ثابت کرد که استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین ارزان در برابر اهداف نظامی چند منظوره یک تاکتیک مؤثر در فرسایش توانایی جنگ دشمن است. مدلی که می تواند علیه اسرائیل استفاده شود.

2 – عملکرد نقاط ضعف سیستم های دفاعی اسرائیل ؛ با وجود پیشرفت تکنولوژیکی ، سیستم های دفاعی اسرائیل مانند Demir Dome ، Davood و Peykan با محدودیت های جدی روبرو هستند. هزینه های بالای عملیاتی این سیستم ها آنها را در همان زمان در معرض حملات گسترده و موشک ها و هواپیماهای بدون سرنشین قرار می دهد و همزمان آنها را در معرض فرسایش مالی و عملیاتی قرار می دهد. علاوه بر این ، این سیستم ها محدود به نظارت و مقاومت در برابر اهداف کوچک مانند هواپیماهای بدون سرنشین ، به ویژه در شرایط آب و هوایی جانبی هستند.

2. اعتماد به واردات برای حفظ دفاع یا حمله کافی نیست. توسعه یک پایگاه نظامی داخلی صنعتی برای تولید موشک ها ، هواپیماهای بدون سرنشین و سیستم های جنگ الکترونیکی ضروری است. تجربه گروه هایی مانند حماس و حزب الله و ایران نشان داده است که چنین ظرفیت هایی می تواند پایداری مقاومت و استقلال تصمیم گیری را تضمین کند.

2 – اتخاذ استراتژی جنگ طولانی مدت ؛ اسرائیل موجودی نسبتاً کوچک است. اگرچه از منابع انسانی و مالی قابل توجهی برخوردار است ، اما این منابع نامحدود نیستند. بنابراین ، برای اجرای یک استراتژی فرسایش تدریجی از طریق حملات مداوم و کم هزینه در طولانی مدت اقتصاد و جامعه اسرائیل. یکی از ابعاد این رویکرد محدود کردن پروازهای اسرائیل به کشورهای همسایه است. حزب الله در لبنان در تلاش است تا به این هدف برسد. چنین محدودیتی مهمترین اطلاعات و ابزارهای نظامی اسرائیل را مختل می کند و هزینه های زیادی را برای جبران آن به همراه خواهد داشت.

برتری هوایی اسرائیل با وجود قدرت چشمگیر آن ، اجتناب ناپذیر یا شکست ناپذیر نیست. تحولات اخیر نشان داده است که این برتری نمی تواند تصویب و حتی ناموفق باشد. جنگ ترکیبی از برنامه ریزی استراتژیک هوشمند ، جنگ نامتقارن و نوآوری تکنولوژیکی است.

نکته اصلی موفقیت این است که جنگ در صحنه هایی که اسرائیل برتری مطلق دارد ، جریان نمی یابد. در مقابل ، باید به مناطق جدید و غیر منتظره منتقل شود. مناطقی که از اسرائیل پوشیده شده و نقاط ضعف آنها را نشان می دهد. برتری در این جنگ نه تنها از تقلید از الگوهای اسرائیل ، بلکه از ابتکار الگوهای جنگ جدید بدست می آید. الگوهای سازگار با امکانات فعلی و تبدیل جنبه های ضعیف دشمن به قدرت.