گلیوبلاستوما؛ تومور مغزی بزرگسالان چیست؟

پوریا عادلی در گفت و گو با خبرنگار ایمنا اظهار داشت: گلیوبلاستوما GBM (GBM)، بدخیم ترین نوع تومور مغزی که در بزرگسالان مشاهده می شود، اشاره کرد: انکولوژی با وجود پیشرفت‌های اخیر در روش‌های درمانی مانند جراحی، رادیوتراپی، شیمی‌درمانی و استفاده از زمینه‌های درمان تومور، میزان بقای بیماران مبتلا به GBM ناامیدکننده است.

وی با بیان اینکه به ویژه در موارد مکرر (rGBM) که گزینه های درمانی محدودتر و چالش برانگیزتر می شود، به راه حل های نوآورانه و موثر نیاز است، گفت: محققان مرکز جامع سرطان در این زمینه، رازول یک پارک کار بازگشت کننده این تحقیق که ممکن است امید جدیدی به بیماران مبتلا به GBM راجعه بدهد، اثرات نسبی دو روش درمانی را بررسی می کند. بواسیزومابیک پادزهر آنژیوژنزو گاما ساده لوحیک فرم پیشرفته رادیوسرجریبررسی بقای بدون پیشرفت (PFS) و بقای کلی (OS) در اولین عود در بیماران مبتلا به GBM.

عضو هیئت مدیره انجمن علمی رادیو انکولوژی ایران گفت: یافته های این تیم تحقیقاتی پیشنهاد می کند که بیماران تحت درمان ترکیبی قرار گیرند بواسیزوماب و گاما ساده لوح آنها میانگین PFS طولانی‌تری را پس از عود و سیستم‌عامل متوسط ​​طولانی‌تری نسبت به آنچه قبلاً در متون علمی گزارش شده بود تجربه کردند و در درمان بیماران مبتلا به GBM عودکننده مؤثر در نظر گرفته شدند.

سلول ها گلیوبلاستوما و نقش مهمی در رشد تومور دارد

به خصوص سلول ها گلیوبلاستوما تولید با فاکتور رشد بالا اندوتلیوم عروقی (VEGF) نقش مهمی دارد. آنژیوژنز و گفت که رشد تومور نقش دارد: بواسروماببا مهار VEGF، ممکن است به کنترل این فرآیندها و کاهش رشد تومور کمک کند. از طرفی جراحی گاما ساده لوح با ارسال دوزهای بالای تابش دقیقاً به محل تومور، می تواند سلول های تومور را از بین ببرد و در نتیجه به کنترل رشد تومور کمک کند.

عادلی خاطرنشان کرد: یافته‌های این مطالعه که بیشترین جمعیت بیماران تحت درمان با این رژیم ترکیبی را ارائه می‌کند، نشان می‌دهد که این درمان ترکیبی ممکن است نتایج بهتری نسبت به استفاده از هر یک از این دو روش درمانی جداگانه ارائه دهد، این نتایج رویکردها را تأیید می‌کند. چند مدل و ترکیبات ممکن است در درمان بیماری پیچیده ای مانند GBM موثر باشد.

وی در خصوص پیشرفت این مطالعه در بقای بیماران گفت: علیرغم نتایج امیدوارکننده این مطالعه که دارای محدودیت هایی از جمله طراحی است. شخص در حال بازگشت اگرچه این مطالعه با احتمال سوگیری انتخاب مواجه است، اما ممکن است این مطالعه مبنایی برای انجام کارآزمایی‌های بالینی آینده برای بررسی اثربخشی این رویکرد ترکیبی، به‌ویژه در درمان GBM عودکننده فراهم کند. می توان امیدوار بود که این یافته ها منجر به مطالعات بیشتر شود. پیشرفت ها منجر به درمان GBM می شود و در نهایت به بهبود میزان بقای بیماران مبتلا به این بیماری کمک می کند.