1- این نمایشگاه که یکی از قدیمی ترین رویدادهای فرهنگی و نمایشگاهی کشور است، در مدت برگزاری خود در سال های اخیر دستخوش تغییراتی شده است. گاهی همزمان با نمایشگاه گردشگری، گاهی همزمان با نمایشگاه فرش و گاهی در آستانه عید نوروز برای رفع نیازهای تعطیلات بازدیدکنندگان برگزار می شد.
در این دوره، انتخاب تالارهای نزدیک به هم به بازدیدکنندگان این امکان را می داد که با صرف زمان کمتر، به راحتی از مناطق مختلف دیدن کنند.
2- قبل از برپایی نمایشگاه بیم آن می رفت که با وجود تحریم ها و عدم حضور 400 هنرمند، نظم و ساماندهی با مشکل مواجه شود، اما معاونت صنایع دستی وزارت میراث فرهنگی «مریم سلالی» موفق شد این ضعف را مدیریت کند. .
استقبال بی نظیر و مشارکت پرشور مردم از نمایشگاه، تبلیغات موثر و اطلاع رسانی دقیق را به نمایش گذاشت.
بازدید رئیس جمهور مسعود بیزیمیان از این رویداد بر اهمیت و جایگاه صنایع دستی ایران و افزایش اعتبار نمایشگاه تاکید کرد.
3- کیفیت بالای کار و حرفه ای بودن غرفه سازی از دیگر نکات قابل توجه این دوره بود. با این حال، برخی از بازدیدکنندگان از نبود برچسب قیمت روی محصولات شکایت داشتند و نگران بودند که قیمت ها بسته به مشتری و غرفه متفاوت باشد.
4- وجود محصولات متنوع در استان های مختلف کشور از دیگر جاذبه های این دوره بود. اما گاهی اوقات ترکیب محصولات در برخی غرفه ها به گونه ای بود که محصولاتی مانند بطری های یک لیتری یک لیتری خیارشور در کنار آثار هنری زیبای یک استان (استان جنوب غربی) دیده می شد.
هر استان و شهر ایران به دلیل فرهنگ، تاریخ و هنر در زمینه های مختلف صنایع دستی شهرت دارد و این ویژگی ها باید در نمایشگاه به درستی معرفی شود تا بازدیدکنندگان به ویژه کودکان و نوجوانان با مفاهیم و هنرهای آن آشنا شوند. صنایع دستی; خیلی چیزها برای فروش بود، از قلم گرفته تا منبت، از سفال گرفته تا زیورآلات زنانه، در غرفه های تخصصی و موضوعی استانی دیگر گنجانده نشد و شاید بحث فروش آثار هنرمندان مورد توجه قرار گرفت.
5- در این میان غرفه های تک محصولی با محوریت نوآوری و کارآفرینی توانسته توجه ویژه ای را به خود جلب کند. اگرچه قرار بود صنایع دستی نشان دهنده تنوع و غنای فرهنگی کشور باشد، اما برخی از آثار این دوره تکراری و غیر خلاق به نظر می رسید. این وضعیت شاید نشان دهد که از هنرمندان مبتکر حمایت کافی نمی شود و فضای عرضه آثار جدید و متفاوت محدود است. در حوزه هایی که انتظار می رود صنایع دستی با نوآوری همراه باشد، باز هم برخی از آثار باید از نظر خلاقیت و تنوع بیشتر مورد توجه قرار گیرند.
6- یکی از چالش های این دوره تاثیر اخطار حجاب بر هنرمندان و غرفه داران بود. اینکه در برخی غرفه‌ها هنرمندان از پوشیدن لباس‌های محلی و محلی دور شده و به دلیل محدودیت نمایشگاه، استفاده از نوارهای محلی و روسری‌های محلی را کنار گذاشته‌اند، شاید این نشان دهد که این نگاه به حجاب ظاهری عجیب به آن می‌افزاید. بافت فرهنگی هویت نمایشگاه
7- ضعف دیگر نبود غرفه ویژه برای فروش سوغات بود. در حالی که سوغاتی‌ها و شیرینی‌های محلی نیز در کنار نمایش آثار هنری فروخته می‌شد، این ترکیب باعث می‌شد که مکان کمی درهم و برهم به نظر برسد. اختصاص غرفه مخصوص به سوغات می تواند نظم و هماهنگی بیشتری به نمایشگاه بدهد و تجربه خرید را برای بازدیدکنندگان جذاب تر کند.
8- اما آنچه در این دوره بسیار چشمگیر بود، روی آوردن برخی از هنرمندان به صنایع دستی بود. این رویکرد قابل تحسین است، زیرا هنر را از فضای مجلل و تزئینی به عرصه های کاربردی و روزمره منتقل می کند. این تغییر نه تنها صنایع دستی را به روز می کند، بلکه نشان دهنده خلاقیت و توانایی هنرمندان ایرانی در سازگاری با نیازهای جامعه امروزی است. البته این دیدگاه تا رسیدن به ایده آل فاصله زیادی دارد.
9- در نهایت یکی از جذاب ترین و ارزشمندترین بخشهای این مراسم حضور استادکاران و هنرمندان برجسته در نمایشگاه بود که در کنار آثار خود به اجرای برنامه پرداختند و روند ساخت آثار خود را تشریح کردند. همچنین حمایت از بانوان کارآفرینی که بتوانند در حوزه صنایع دستی اشتغال زایی کرده و به اقتصاد محلی کمک کنند نقطه درخشان دیگری بود که در این دوره جای توجه و قدردانی دارد.
* روزنامه نگار
۴۷۴۷
.
گردآوری شده از رسانه خبر آنلاین