چرا سرانجام زنان در روابط عاشقانه ضربات بیشتری پیدا می کنند؟

به گفته هنرمندان ایرانی از خانه هنرمندان ایرانی خانه مجلس ، طبق روابط عمومی ، برنامه های سینمایی خانه هنرمندان ایرانی ششصد و سی و 19 است. این برنامه به فیلم “لاتین” علی تیموری به عنوان پنجمین برنامه ماهانه “سلامت سینما” اختصاص یافته است. پس از نمایش فیلم ، جلسه بررسی با مشارکت Actai Barahani (نویسنده) ، علی تیمور (کارگردان) و رضا هاستیکار (مدیر منتقد سینما و جلسات سینما) برگزار شد.

اکتی باراهانی در این جلسه گفت: “برخی از مردم با این فیلم مخالف بودند ، حتی خصومت.” آنها آدرس همه فیلم ها را در مورد موضوع سفر ارائه دادند و گفتند که شما آن را خریداری کرده اید یا آن فیلم. به عنوان مثال ، آنها به داستان آنتونیونی اشاره کردند و گفتند که فیلم او جالب و مشابه است. با این حال ، فیلم های دیگری با نوعی رابطه نزدیک با کار ما در مورد همه مسائل مربوط به سفر وجود داشت. فیلم ما خاص نبود ، اما اولین طراحی این بود: گروهی که در سفر به همان سفر سفر می کنند و از بین می روند و همه چیز به کار می رود. در این مرحله ، ما به پایان رسیدیم.

“Of course, we wanted to make a social classification in the film. The character that comes together is completely different from a different class. Even today, when I saw the film again a few years later, a” aghazadeh “; a” aghazadeh “; a” aghazadeh “; a” aghazadeh “; It appeared, this has emerged, which has emerged, which has emerged, which has emerged, which has emerged, which has ظهور کرد ، که ظهور کرده است.

وی گفت: “عشق در دنیای امروز ، دنیایی که ما در آن زندگی می کنیم ، کارگردان لاتیان. در واقع ، ما اساساً در مورد یک کلاس خاص صحبت می کنیم: طبقه متوسط ​​فرهنگی و موضوعات مرتبط. اختلافات کلاس نیز در قالب یک فیلم مطرح می شود. در جلسات راهنمایی ، به دنبال بسیاری از انتقادات ، این تفاوت طبقاتی بارها مورد توجه قرار گرفت. یکی از نگرانی های ما این بود که ممکن است خیلی جذاب نباشد یا ابعاد دیگر فیلم در سایه باقی بماند. اما ظاهراً از ابتدا چنین رویکردی وجود داشت و خود فیلم سرانجام بود. در حقیقت ، آنچه فیلم نشان می دهد ، روابط بین زوجین ساخته شده و اداره می شود و در نهایت منجر به یک فاجعه می شود.

“با این حال ، دیدگاه های مختلفی در مورد عشق وجود دارد ، Actai Barahahani گفت. به عنوان مثال ، آقای کیارستامی معتقد بود که وقتی دو نفر عاشق بودند ، آنها چنان آزار دهنده بودند که عشق به محض پایان آزار و اذیت به پایان می رسد. من با آنها مصاحبه ای را با یک تفسیر جالب می خوانم. البته این به معنای این نیست که ما یک تئوری علمی است یا به هر حال عشق است. جدول ، آنها می توانند به دلیل دلایل روانشناختی و اجتماعی در یک کلاس خاص باشند. حتی ممکن است بگوید ، “این شخص مانند برادر من است” ، اما یک احساس متناقض و عمیق وجود دارد.

“او ممکن است شجاع نباشد که او را عشق بنامد ، اما ما می بینیم که از بیرون به طرف دیگر در حال کوچک شدن است ، یا او به مشکلات خود اهمیت می دهد و مشکلات خود را که به نظر می رسد عاشق بوده است ، ترک می کند.” روابط زیادی در فیلم ما وجود دارد. حتی در تجربیات پیرامون من ، زنان بیشتر آسیب می بینند. از کجا؟ از آنجا که جامعه ای که ما در آن زندگی می کنیم اساساً فرآیندها و ساختارهای مردانه است. در چنین شرایطی ، طبیعی است که زنان آزمایش و مشکلات بیشتری داشته باشند. این لزوماً به ما یا انتخاب های ما باز نمی گردد. این جامعه نیست ، ما این کار را قبل از ما انجام دادیم. اما در پایان ، حتی این جامعه و دنیای امروز تعریفی از روابط مردانه دارند. در چنین مواردی ، زنان بیشترین آسیب را دارند.

برهمن گفت: “این نوع علاقه یا تحسین در برخی موارد به عنوان یک اختلال شناخته می شود.” گفت ما دو نوع ظاهر داریم: یکی در ادبیات و دیگری در روانشناسی. در ادبیات ، برخی بر این باورند که عشق همان چیزی است که ادبیات ایجاد می کند. منظورم این است که بیشتر یا بیشتر از آن دوست داشته باشم. این مفهوم می تواند در آثار ادبی مشهودتر باشد. با این حال ، در روابط انسانی ، آنچه از خارج دیده می شود متفاوت است. علی سانیفارد در مقابل گفتگوی خانم ایزادار گفت: آنچه او می گوید ، صادق ترین احساسی که در آن پیدا می کند. این سؤال نیست که آیا می خواهیم پایه و اساس بسازیم ؛ این در مورد این است که او برای یافتن کاری که قبلاً انجام نداده بود ، پیدا کرد و اکنون فکر می کند که او را پیدا کرده است. این تجربه در واقع به شکلی پدید آمده است که ممکن است قبل از “بدون داشتن” دیده نشود. در یک قسمت دیگر ، بحث زیادی در مورد کودک و زمینی که امیر جدید در این فیلم بود ، بحث های زیادی صورت گرفت. به خصوص در جلسات هیئت مدیره انتخابات ، ما به نظرات عجیب نسبت داده شده است. بعداً گفته شد كه بیشتر برداشت مقامات مبنی بر اینكه امیر جدید نقش امیر جدید را داشته است ، اساساً قصد نبود.

“ما می خواستیم ظهور یک کلاس جدید را نشان دهیم ؛ امروز کلاس است که امروز شروع به راه رفتن می کند. اما در واقع ، مقامات مترجم که بیشتر از ذهن خودشان به فیلم وابسته هستند. اگر همان نسل ها ، نسل های مشابه نابود شوند ، همان نسل ها تا حد زیادی نابود می شوند.

“من معتقدم که ما بیشتر پیشرفت را به زنان مدیون هستیم.” گفت حداقل در جامعه ما ، مردان شجاعت و شجاعت نداشتند. در دهه گذشته ، هنگامی که من بیشتر به زن و مرد علاقه مند شدم ، یا وقتی روی دیگران نشسته ام ، دیده ام که بسیاری از زنان با زنان مدرن و جوامع هنری به چهره هایی مانند شیدایی روی می آورند. با این حال ، نتیجه فقر و تجربه مردسالاری بود. در مقابل ، هنگامی که آنها به Aghazades رفتند ، در ابتدا امنیت و احترام بیشتری دریافت کردند ، اما بعداً آنها را آزاد کردند و زنان با فرزندان خود تنها بودند. نمونه های زیادی در سینمای ما وجود دارد. در حقیقت ، زنان هم از رابطه با روشنفکران دروغین و هم رابطه با Aghazades رنج می بردند. شخصیت هایی مانند مانی ممکن است فکر کنند که عاشق آنها هستند و سعی می کنند دوست داشته باشند ، اما اگر ظاهری روانکاوی داشته باشیم ، بسیار خودخواه هستند. شخصی که نمی تواند به اهداف خود در غرب برسد ، به ایران باز خواهد گشت و به دنبال جبران خسارت است. جالب اینجاست که بسیاری از مردانی که به غرب می روند شکایت می کنند که روابط انسانی بسیار محدود است و در ایران راحت تر است. همه اینها نشان می دهد که چنین روابط و ادعاهای عاشقانه اغلب در اثر تضادها و شکست های شخصی ایجاد می شود.

Rez Reza Dastkar گفت: من به شما اجازه می دهم مثالی را به شما ارائه دهم که می تواند به شما کمک کند. ما یک خواهر و دو برادر بودیم. مادرم همیشه با من تماس می گرفت و می گفت ، “رضا ، برای پختن نان به دو نفر بروید.” من بهانه می کنم و برادر کوچکم “چرا می روم؟” جالب اینجاست که او هرگز به خواهرم نرفت ، اما داوطلب بود. این تجربه واقعی را می توان برای جامعه ایران گسترش داد: قوانین در یک بازی از پیش تنظیم شده و داوطلبانه در یک بازی که در یک بازی مردانه یا بهتر است قرار دارد. وقتی مادرم به یکدیگر وصل شد ، خواهرم پول می داد و می رفت. به محض اینکه پاهای خود را از خانه بیرون آورد ، دو برادر به ما داد و گفت: “دیدید؟ آیا نشسته اید تا خواهرت را بیرون بیاورید؟ کجا آن را دوست دارید؟” این باعث شد ما از خانه خارج شویم. تقریباً هر روز این خانواده های جنوبی تکرار می شدند. آقای باراهارانی درست گفت: اگر سالخوردگان امروز آزاد شوند ، روی شانه های زنان ؛ بنابراین ، نگرش زنان باید تغییر کند تا فرزندان خود را تغییر دهد.

“مادران ما طبق سنت ها یا هر آنچه که وجود دارد ، تعصبات سنگین را برای ما اعمال کرده اند. اما اکنون نسل جدید زنان ایرانی ، دختران امروز ، حتی همان زنانی که به همان زنان مدیون هستند ، حتی این زنان ثابت کرده اند که می توانند تغییراتی ایجاد کنند. حتی اگر بخواهم خودم را یک مرد مدرن بنامم ، همیشه در جامعه امتیاز بیشتری کسب می کنم.

در بخش دیگری از این نشست ، براهمانی به انتقاد از انگیزه های این فیلم پاسخ داد: “من در مطالعه فیلم من ، پنج قتل خانوادگی را در اخبار مورد بررسی قرار دادم و انگیزه ها را تا حدی طبقه بندی کردم. در هر زمان ، طبق فساد ، به عنوان مثال ، پس از قتل در سعید هانی؟

“ما در انتهای اول فیلم یک نمایش طولانی داشتیم.” گفت در همان زمان ، صدای رادیو یا ویسی ، که به تدریج تشدید شد و فیلم را تمام کرد ، شنیده شد. با این حال ، در یک نسخه در حال تغییر به دلیل کنترل راهنمایی ، صدای ماشین به پایان فیلم اضافه شد ، به طوری که شخصیت های مخاطب در حال بازگشت هستند و او پس انداز خواهد کرد. این مداخله برای ایجاد همان مفهوم “امیدوار” بود. در پاسخ به سؤال شما در مورد جرم شناسی ، توضیحات کامل ارائه شده است ، اما من همچنین می خواهم چیزی اضافه کنم. بیشتر مواردی که ما “عجیب” می نامیم تعاریف خاص خود را دارند. در زمینه جرم شناسی ، هر دو “عجیب” و “عجیب” معنای مستقل دارند. اما در روایت سینمایی ، ما به منطق دیگری علاقه مندیم. در این فیلم شخصیت اصلی از ابتدای سفر تحقیر و تحقیر شده است. او همچنین می فهمد که دروغ بزرگی داشته است: کسی که او را در سفر خود آورده است نه تنها با واقعیت متفاوت است بلکه همسر قدیمی خود را نیز آورد. این خواب می بیند که همسر و سابقش با هم هستند ، حتی وقتی او به حمام یا ورزش می رود. این فشارها در کنار هم جمع می شوند.

از طرف دیگر ، دختر و دختر نیز بر اساس نوعی بیماری روانی به رابطه ای اشاره می کنند. به عنوان مثال ، ما در جایی در دیالوگ ها می شنویم: “وقتی آنها مرا شوکه کردند …” همه این نشانه هایی است که شخصیت را در حد بحران ذهنی قرار می دهد. اگر اینها برای رفتارهای بیش از حد کافی نیستند ، روزنامه هایی که هر روز می خوانیم چه خواهد بود؟ آنها همچنین با دلایل عجیب و غریب پر از قتل هستند. در اینجا باید به خاطر داشته باشیم که سینما وجود دارد ، نه علم. خود سینما ، ادبیات و سناریوها وجود دارد. ما داستانی را برای پایان دادن و ایجاد شخصیت تصمیم می گیریم. هدف این نیست که اطمینان حاصل شود که این مستند انگیزه یک قاتل واقعی را بازسازی می کند. به عنوان مثال ، به یاد دارم که در تلویزیون در “خفاش شب” منتشر شد. سرانجام ، کارشناسان مختلف صحبت کردند ، اما هنوز هم نتوانستند انگیزه قطعی آنها را تعیین کنند. حال چه چیزی می توانیم این نسبیت را از علم بدست آوریم و آن را در هنر اعمال کنیم؟ البته ما در تلاش هستیم تا از روانشناسی و جرم شناسی بهره مند شویم ، اما سینما روایتی است. روابط پیچیده انسانی در فیلم نشان می دهد که این سادگی پر از انگیزه پنهان برای تخریب یا واکنش های جدی است.

59243