Sukhoi-33 (Sukhoi Su-33) ، که به عنوان نسخه معروف Sukhoi Su-27 طراحی شده است ، برای بهره برداری از دریاسالار کوزنتسف طراحی شده است. با این حال ، محدودیت های طراحی ، عدم پشتیبانی تدارکات و تغییر نیازهای استراتژیک ، این پروژه را بسیار موفق کرد.
چرا شکست سوخوی -1 اجتناب ناپذیر بود؟
به گفته گجت نیوز ، یکی از دلایل اصلی شکست Sukhoi-33 ، وابستگی زیاد آن به طراحی دهه 1980 بود. در حالی که مبارزان ناشناخته مدرن مانند F-35C Lightning II در ایالات متحده توسعه یافته بودند ، Sukhoi-33 یک نسخه تقریباً قدیمی از یک سکوی کف بود که برای عملیات دریایی بهینه نشده بود.
محدودیت های عملیاتی Sukhoi-1
Sukhoi-1 به گروههای طولانی و شرایط ویژه ای نیاز داشت که کشتی هواپیمای Kozentuv بتواند آن را تأمین کند. بر خلاف شرکت هواپیماهای آمریکایی با استفاده از Manceves ، کشتی روسی مجهز به یک سکوی شیب دار است که باعث محدودیت کارآیی عملیاتی می شود.
مشکلات فنی و تعمیرات دشوار
عدم موفقیت Sukhoi-1 نیز به دلیل مشکلات فنی مکرر و مشکلات در نگهداری بود. عدم تخصص لازم برای قطعات یدکی محدود ، استانداردهای تولید یکپارچه و عملیات دریایی منجر به کاهش در جنگجو آماده جنگ شد.
ظهور گزینه های بهتر
با ظهور هواپیماهای پیشرفته تر چند منظوره مانند MiG-29K ، که در عملیات دریایی عملکرد بهتری داشت ، نیروی دریایی روسیه به تدریج Sukhoi-33 را رها کرد. MIG-29 سبک تر ، انعطاف پذیرتر و مناسب تر از حامل هواپیماهای محدود روسیه است.
آینده جت های جنگجو روسی پس از شکست سوخوی -1
پس از شکست Sukhoi-33 ، روسیه قصد داشت تا مبارزان جدید را توسعه دهد. پروژه هایی مانند دوست کنترل Sukhoi SU-75 می توانند در آینده نیازهای عملیاتی کشتی های روسی را برآورده کنند ، اما هنوز هم در این اهداف مشکلات زیادی وجود دارد.
راه حل
شکست سوخوی 1 نشان دهنده مشکلات ساختاری و استراتژیک روسیه در توسعه مبارزان مدرن مدرن است. بدون تغییر عمده در طراحی تدارکات ، تولید و پشتیبانی ، چشم انداز ناوگان هوایی مؤثر نیروی دریایی روسیه نامشخص خواهد بود.