برگزیدگانی که رنگ نقره ای را نمی بینند/ چرا فارابی و کانون وارد پخش فیلم نمی شوند؟

به گزارش خبرگزاری انتخابتو، پرونده جشنواره فیلم کودک و نوجوان فردا در اصفهان بسته می شود. تماشای 5 روز فیلم و حضور کودکان و نوجوانان در فضای جشنواره شبیه به حسی است که تماشاگران سینما در جشنواره فیلم فجر هر ساله در نیمه بهمن ماه تجربه می کنند. اما آنچه جشنواره کودک را با جشنواره صبحگاهی متفاوت می کند، نحوه اکران فیلم هاست.

به گزارش ایرنا، بر خلاف روشی که شرکت کنندگان در جشنواره فیلم فجر برای نمایش آثارشان هر چند مخدوش و مسری به کار می برند، جشنواره فیلم کودک به ویترینی تبدیل شده است که فقط محصولات خوب را از پشت می توان دید و فیلمبرداری کرد. همیشه وجود داشته است، حساب خاصی وجود ندارد.

وقتی فیلم های برگزیده جشنواره کودک در سال های اخیر را بررسی می کنیم، می بینیم که برخی از این فیلم ها برای مخاطب نمایش داده نشده است. سال گذشته سه فیلم در بخش فیلم‌های بلند که امکان نمایش در سینماهای عمومی را داشتند انتخاب شدند، اما هیچ‌کدام در سینماها نمایش داده نشد تا اینکه یک سال از پایان جشنواره می‌گذرد.

در حالی که اکثر تهیه کنندگان و سینماگران کودک از کم کاری در این زمینه گلایه دارند، برخی معتقدند سهم سینمای کودک در اکران باید بیش از این باشد، اما حقیقت این است که مهم ترین آنها فیلم هایی است که به آنها اعتماد دارند. جشنواره فیلم کودک سال هنوز اکران عمومی نشده است.

از “ملکه آلیشون” تا “قهرمان من”؛ کدام فیلم های منتخب هنوز اکران نشده اند؟

ملكه آليشون به كارگرداني ابراهيم نواور محمد كه سال گذشته جايزه پروانه طلايي بهترين فيلم بلند را از آن خود كرد هنوز اكران نشده است. جالب اینکه این فیلم سال گذشته در جشنواره فیلم فجر نیز حضور داشت اما هنوز اکران نشده است.

دیگر فیلم منتخب جشنواره کودک سال گذشته قهرمان من به کارگردانی محمد آتش زمزم بود که در بخش بهترین فیلمنامه و بهترین کارگردانی برنده جایزه پروانه طلایی شد. اما آتش زمزم امسال با هر چه بگویی در جشنواره فیلم کودک و سال گذشته با فیلم دروغ های زیبا در جشنواره فیلم فجر شرکت کرد. فیلم دیگری که سال گذشته جایزه ویژه هیئت داوران را دریافت کرد فیلم سینگو بود که خبری از اکران آن نیست. حضور در این جشنواره و سپس اکران نشدن آثار باعث تضعیف بیشتر سینمای کودک در اکران عمومی می شود. از طرفی رونق جشنواره برای اهالی این نوع سینما شادی کاذب ایجاد می کند و نتیجه آن در اکران عمومی چندان خوشایند نیست.

لازم به ذکر است که علاوه بر فیلم های دوره قبل، برخی از فیلم ها مانند راز قلعه کریم رنانسیان که در دوره سی و پنجم برگزیده شد و گرگ های دره سیب ساخته مجید برزگر که در دوره سی و چهارم برگزیده شد. نیز در مرکز توجه قرار گرفتند. هنوز منتشر نشده است. این آثار همچنین تنها فیلم های بخش داستان بلند هستند و بین المللی و انیمیشن و غیره هستند. وضعیت مشابهی در تعداد فیلم های انتخاب شده در بخش ها مشاهده می شود.

این حضور در جشنواره و به دنبال آن اکران نشدن آثار، سینمای کودک را در اکران عمومی ضعیف تر می کند. از طرفی رونق جشنواره برای اهالی این نوع سینما شادی کاذب ایجاد می کند و نتیجه آن در اکران عمومی چندان خوشایند نیست. وقتی به فیلم‌هایی که از ابتدای پاییز اکران شده‌اند نگاه می‌کنیم، فقط می‌توانیم ببی کهرمن محصول سازمان سینمایی اوج و شهرگربه‌های ۲ محصول بخش خصوصی را ببینیم.

با نزدیک شدن به روزهای پایانی جشنواره فیلم کودک و نوجوان امسال این نگرانی وجود دارد که چرا فیلم های منتخب جشنواره فیلم کودک اکران نشدند و چرا گیشه سینمای کودک مخاطب پسند نیست. فیلم ها

فرزاد ازدری کارگردان فیلم «عملیات مهدکودک»

پس از گرفتن پروانه طلایی بازیکن را از دست خواهید داد

فرزاد ازدری مدیر عملیات مهدکودک به خبرنگار سینمایی ایرنا گفت: فیلم های نمایش داده شده در جشنواره کودک مخاطب جشنواره است نه مخاطب عام و این مشکل بزرگی برای سینمای ما است. نمی توان از یک فیلم جشنواره ای انتظار داشت که در اکران عمومی مورد توجه قرار گیرد. این یک فیلم هنری است، هنر سینما در بهترین حالتش.

اژدری یکی دیگر از دلایل اکران نشدن این فیلم ها را تفاوت بینندگان ارزیابی کرد و گفت: فیلم های جشنواره معمولاً توسط گروه خاصی تماشا می شود و جزو ثابت جشنواره می شوند. جشنواره فیلم کودک در اصفهان همیشه مخاطبانی حرفه ای دارد که فارغ از سبک، ژانر و کارگردانی به تماشای فیلم می پردازند. ناشر دیگر با اثر انتخاب شده همکاری نمی کند. چون اگر فیلمی پروانه طلایی جشنواره را دریافت کند، پخش کننده فکر می کند این فیلم در گیشه فروخته نمی شود و این جشنواره است.

وی افزود: مخاطب ما در جشنواره با مخاطب عام سینمارو یکی نیست. البته تولیدکنندگان فکر می کنند این دو جدا از هم هستند. فکر می کنند یک فیلم جشنواره ای فقط برای جشنواره است و یک فیلم گیشه فقط برای گیشه، اما اگر فیلم خوبی داشته باشیم که هم جنبه هنری داشته باشد و هم جنبه فروش و جذابیت مخاطب داشته باشد، می توانیم این ادعا را داشته باشیم: موفق بود، چرا فیلم را اکران نمی کنید؟ فارابی یا حوزه هنری هم همین طور است. بخش هنر سالن های زیادی دارد اما فقط فیلم های خودش را منتشر می کند

این تهیه کننده فیلم کودک، ناشران را نیز یکی دیگر از دلایل این اتفاق ارزیابی کرد و ادامه داد: در سینمای ایران قوانین نانوشته ای وجود دارد که تهیه کنندگان نباید با هنرمندانی که در جشنواره ها تحسین می شوند کار کنند. حتی اگر بازیکن دیگر با افکت انتخاب شده همکاری نکند. چون اگر فیلمی پروانه طلایی را در جشنواره مزدا پروانه دریافت کند، ناشر فکر می‌کند که این فیلم در گیشه فروخته نمی‌شود و این جشنواره است. در صورتی که اینطور نیست. این یک رویا است نه واقعیت.

اژدری ادامه داد: چیزی به نام پخش حرفه ای سینما در ایران نداریم. پخش کننده حرفه ای فردی است که تعداد سالن های سینمایی خود را می سنجد و با این تعداد سالن فیلم را در تهران و شهرستان نمایش می دهد و نتیجه می گیرد اما در حال حاضر نهاد دولتی که پخش کننده باشد نداریم.

مدیر سلام بر فرشتگان با بیان اینکه سینمای کودک درمانده است، گفت: کانون پرورش فکری این همه دفتر در کشور دارد، چرا فیلم اکران نمی کند. او گفت. فارابی یا حوزه هنری هم همین طور است. بخش هنر سالن های زیادی دارد، اما آنها فقط فیلم های خود را پخش می کنند. هر اداره ای در سینمای خودش فقط فیلم های خودش را پخش می کند و از این رو سینمای کودک درمانده می ماند.

«ابراهیم نوآور محمد» به کارگردانی ملکه آلیشون

ما استقلال رأی و عمل نداریم. برای کودک فیلمساز تعیین تکلیف کردند

کارگردان جن ها اشکال دیگر این معضل را به سینماگران نسبت داد و گفت: ما سینماگران هم ضعیف شده ایم و عقب مانده ایم. مشکل این است که من به عنوان یک فیلمساز تمایلی به ساخت فیلم کودک ندارم. چون یا نوستالژی روزگاری به من کمک می کند که دیگر به درد بچه ها نمی خورد یا با علم روز آشنا نیستم و نمی دانم هوش مصنوعی دنیا را پر کرده است و باید با آن فیلم بسازم وگرنه برنده شدند. اجازه بدهید فیلم بسازم، ترجیح می دهم با دو بازیگر فیلم اجتماعی بسازم و هر چه بیشتر از خط قرمزها عبور کنم، فیلمم بیشتر پذیرفته می شود. ما در سینمای کودک خط قرمز نداریم و از این طریق می خواهیم مردم را به سینما بیاوریم.

اژدری با بیان اینکه عده ای همیشه از قبل برای فیلم های سینمای کودک تصمیم می گیرند، گفت: سرمایه گذار خصوصی یا دولتی فرقی نمی کند. آنها از طرف تهیه کننده تصمیم می گیرند که فیلم فروخته شود یا خیر. برخی از فیلمسازان برای ساخت فیلم خود به سرمایه گذار، تهیه کننده، بازیگر، سینماگر و… نیاز دارند. آنها نیز باید تسلیم تغییرات و خواسته های خود باشند. به همین دلیل ساخت فیلم کودک برای فیلمسازان مطلوب نیست.

وی افزود: ترجیح می دهم یک فیلم اجتماعی با دو بازیگر بسازم و هر چه از خط قرمزها عبور کنم بیشتر پذیرفته می شود. ما در سینمای کودک خط قرمز نداریم و از این طریق می خواهیم مردم را به سینما بیاوریم.

این کارگردان مشکل بعدی را نکات آموزشی و محتوایی مطالعات سینمای کودک دانست و گفت: ما فیلمسازان کودک نمی توانیم مستقل از ایده و عمل باشیم و همچنان در حال کسب اعتماد به نفس هستیم تا نشان دهیم چیز بدی را آموزش نخواهیم داد. . در فیلم های اجتماعی بدآموزی جدی تری وجود دارد. مثلا همین فیلم به عنوان سریال دفاع مقدس ساخته شد، فیلم طنز بود، شوخی های رکیک داشت و اصلا مناسب دانش آموزان نبود، اما خیلی از مدارس همکاری کردند و بچه ها را به تماشای این فیلم بردند.

همه می گویند فیلم های بچه گانه نمی فروشند

اژدری با تاکید بر این نکته تصریح کرد: در سینمای ایران قانون نانوشته ای وجود دارد که فیلم های کودک و نوجوان به فروش نرسد و فیلم های کودک فقط برای جشنواره فیلم کودک اصفهان باشد و حتی در نماز صبح هم مورد ارزیابی قرار نگیرد. پس چرا نادیده گرفته می شود؟ ما باید از هر دری عبور کنیم و به این داستان کمک کنیم تا فرهنگ را تغییر دهد. البته دو سه سالی است که در هر فصل، تعطیلات و اکران تابستانی سهمی از سینمای کودک در نظر می گیرند، اما به همین دلایل هیچ اتفاقی نمی افتد!

۲۴۳۵۷