یک انبار متروکه از هفده متر مربع و پنجاه متر مکعب از اولین ساختمانهای دوره Pavernic در انتقال بالا از چاهار باغ به یک حجم صورتی مینیمالیستی تبدیل شد. به نظر می رسد تلاش برای محافظت و نمایش پرتوهای چوبی قدیمی یک ابتکار جالب و بدون درد است.
“با توجه به مراقبت و بهبود یک ساختمان ، ما آن را فرصتی برای بررسی احتمال توانبخشی در ابتدا با توجه به مراقبت و بهبود یک ساختمان دیدیم.” برای پاسخگویی به نیازهای امروز و دیدن اینکه چگونه می توانیم از بدن قدیمی و روح معماری معاصر خود محافظت کنیم تا از پتانسیل ساختمان و درگیری با یکدیگر استفاده کنیم.
برنامه
با توجه به شرایط و موقعیت پروژه ، ما پیشنهاد کردیم که کارفرما برای استفاده مجدد از سرمایه و ایجاد یک سکوی مخصوصاً برای هنرمندان و محدود کردن این زمینه در برنامه های مختلف از جمله آثار هنری ، فعالیت ها ، کارگاه ها ، اتاق های جلسات و مسکن باشد.
طراحی
برای دستیابی به این اهداف ، ابتدا پتانسیل ساختمان را از جمله ارتفاع و قفسه بالا شناسایی کردیم و طبق برنامه تصمیم گرفتیم یک جعبه صورتی بسیار بالا و بسیار بالا و بسیار بالا در پوست قدیمی قرار دهیم که بسیار زیبایی شناختی ، بسیار سرسختانه بود. هر دو در انتهای خام و بدون مخلوط کردن قرار دارند. مثل جوانی که به عقب نگاه می کند و برعکس …
بنابراین ، با حفظ شرایط فعلی ساختمان ، ما یک دیوار با یک لایه فلزی تا ارتفاع خطوط بالایی طاقچه قرار دادیم تا از ظرفیت نازک شدن استفاده کنیم و خواص مغناطیسی را برای نصب لوازم جانبی قرار دهیم.
راز رتبه اول معمار چیست؟
اطلاعات پروژه:
اولین مکان جایزه معمار در بخش بازسازی
وی از جایزه معماری و معماری ایران قدردانی کرد.
وی از معماری حفاظت و مرمت مناطق ارزشمند ایران قدردانی کرد
سکوی صورتی
معماران: Mohsen Khazduz ، Adib Irvani
استودیو سه تا
تیم طراحی: Mahsa Moradi
اصفهان ، خیابان چاهار باغ
تاریخ: 1-4
منطقه زمین: 1 متر مربع
منطقه زیرساخت: 1 متر مربع
تصاویر: محمد سیروش
منبع: مجله معماری دیجیتال معاصر ایرانی