بارش شهابی Quadrantid که به داشتن شهاب های آتشین و درخشان معروف است، از 7 ژانویه فعالیت خود را آغاز می کند و در صبح روز 14 ژانویه به اوج خود می رسد.
بارش شهابی تماشایی «کوادرانتی» در شب 14 ژانویه 1404 با سرعت 120 شهاب در ساعت به اوج خود می رسد.
به گزارش خبرآنلاین، اخترشناسان و علاقه مندان به آسمان شب خود را برای یکی از دیدنی ترین رویدادهای رصدی سال 2026 آماده می کنند، بارش شهابی Quadrantid که به داشتن شهاب های آتشین و درخشان معروف است، از 7 ژانویه فعالیت خود را آغاز می کند و در صبح روز 14 ژانویه به اوج خود می رسد.
میراث دنباله دار خاموش؛ 120 شهاب در ساعت
برخلاف اکثر بارشهای شهابی که از دنبالهدارهای فعال سرچشمه میگیرند، ربعها نتیجه عبور زمین از توده ذرات به جا مانده از سیارک 2003 EH1 هستند. جسمی که دانشمندان ناسا معتقدند «دنباله دار مرده» است. بیل کوک، مدیر دفتر محیط زیست شهاب سنگ ناسا می گوید: «این ذرات بقایای هسته سنگی یک دنباله دار هستند که تمام یخ و مواد فرار خود را از دست داده است.
چالش رصدی: یک ماراتن چند ساعته در حضور ماه کامل
یکی از ویژگی های خاص بارش یک چهارم، دوره کوتاه اوج آن است. بر خلاف باران هایی مانند برساوشی که چندین شب ادامه دارد، قله کوادرانتی تنها چند ساعت طول می کشد. امسال ناظران با مشکل “آلودگی نوری طبیعی” نیز روبرو هستند. زیرا قرار گرفتن ماه در نزدیکی بدر تشخیص شهاب های کوچک و آبی در این بارش را دشوار می کند. با این حال، شهاب های بزرگتر همچنان با شکوه و عظمت قابل مشاهده خواهند بود.
راهنمای مشاهده؛ کجا به دنبال شهاب سنگ بگردیم؟
برای پیدا کردن کانون دوش، فقط صورت فلکی (چکمه) را پیدا کنید. ساده ترین راه یافتن دب اکبر در آسمان است. اگر منحنی را ادامه دهید به ستاره نارنجی روشن (Arcturus) می رسید که در نزدیکی مرکز دوش قرار دارد.