ما از سرنوشت باورنکردنی سه بازیگر مطرح ایران ناراحتیم

بهترین: به تازگی انتشار عکس های متفاوت از سه بازیگر معروف دهه شصتی در فضای مجازی خبرساز شده است. این روزها رضا رویگیری، داریوش ارجمند و جمشید هاشم پور به نوعی برده بازی زمان شده اند اما سعی می کنیم با همان خاطرات قدیمی زمان را بگذرانیم. با ما بمان.

رضا رویگیری

هفته گذشته عکس های رضا رویگیری حاضر در مراسم شهادت دست به دست شد. مهندس مستاجر که به عنوان دو برادر در تنش دائمی با عزت الله تعظمی بود، چیزی بود که حضور رویگیری در اثر خوش ساخت مهرجویی را آخرین حضور او تضمین کرد. این در حالی است که رویاگیری پیش از این با آهنگ «الله الله» که به مناسبت انقلاب اسلامی منتشر کرد، شناخته شده بود. در دهه 1960 رویاری یکی از استعدادهای پرکار بود. او علاوه بر مستأجرها در سریال های تلویزیونی عقاب ها، کانیمانگا و چیتا نیز حضور داشت. اما پس از حضور در این آثار، حضور او در سینمای ایران تا دهه 80 یکنواخت شد و بدمن در سینمای ایران اثر گذاشت. در مورد شخصیت آقای شاپوری در بوتیک صحبت می کنیم.

شاپوری قطعا سیاه ترین آدم فیلم است. مثل عقربی که نه از روی کینه و کینه، بلکه از روی خشم و سرشت زهر خود را بر سر دیگران می ریزد. اما این اولین قدم برای تغییر نام تجاری در دهه هشتاد نبود. او با بازی در نقش کیان ایرانی در مجموعه تلویزیونی «مختارنامه» چهره ایرانی بودن را در جهان عرب به نمایش گذاشت. او مردی است که در برابر شایعات غرور ملی خود را به خطر نمی اندازد و حداقل شخصیت رزمنده خود را به هر حال برجسته می کند. پس از حضور در آثار نسبتا پیش پاافتاده ده نمکی، دوره قهقرایی در حوزه تصویر او آغاز شد و پس از آن صحنه هایی او را شوکه کرد و حالا در آخرین ویدئویی که از او دیدیم، او روی ویلچر نشسته بود. آنقدر حالش خوب بود که حتی از فریم عینکش هم با چسب محافظت می کرد. حیف!

داریوش عزیز

او یکی از تکنیکی ترین بازیگران سینمای ایران در دهه 60 است که در پیوند شکوهمند ادبیات و سینمای دینی نقش ناخدا را بازی می کند. شخصیت کاپیتان خورشید یادآور قدرت مردانی است که به اصول خود پایبند هستند. اگرچه اصول او بر اساس قانون و آداب و رسوم استوار بود، اما عزم او در عقاید و افکارش او را کاریزماتیک می کرد. به فکر زندگیش بود و برای خانواده اش نان درست می کرد. ظاهر کاپیتان یکی دیگر از عواملی است که او را به یک شخصیت محبوب تبدیل می کند. از روشن کردن سیگار با یک دست گرفته تا لهجه بوشهری و دیالوگ هایی که می گوید.

داریوش ارجمند بازیگر بسیار با استعدادی بود که سال ها به درخشش خود ادامه داد. مجموعه تلویزیونی آدم برفی، اعتراض و امام علی (ع) از دیگر آثار شاخص او پس از نهضت خورشید است. اما ارجمند کم کم وارد حواشی سیاسی شد و در نتیجه کیفیت بازیگری او نیز افت کرد و در کارهای سطح پایینی مانند سریال ستایش نقش حشمت فردوس را بازی کرد. اما حالا مواضع سیاسی-اجتماعی آنها شبیه به ویدئوی منتشر شده دیروز به ذهن متبادر شده است.

جمشید هاشم پور

جمشید هاشم پور در جدیدترین ویدئوی خود قوانین دنیا را به ما یادآوری می کند. مردی که سال ها سالم زندگی کرد و یکی از پردرآمدترین بازیگران دهه شصت سینمای ایران به شمار می رفت. او در نیمه دوم دهه شصت مردی در اوج فعالیت هنری خود با نام هنری جمشید آریا بود. آیکون اکشن در دهه شصت به قدری قوی بود که او حتی در درام تأثیرگذار «مادر» علی حاتمی ایفای نقشی درخشان داشت.

بازی او در فیلم «تاراج» در سال 1363 اولین فیلمی بود که او را به چهره ای ستاره تبدیل کرد. او در این فیلم نقش زینل بندری، یک قاچاقچی چیره دست با سر تراشیده اش را بازی کرد که نقش شخصیتی دگرگون شده از وسط باتلاق به قهرمان را بازی می کرد. هاشم پور بیشترین زندگی حرفه ای را در بین افراد حاضر در این لیست داشت، زیرا زندگی سالمی داشت و حرفه اش روال خاصی داشت. چه روزی می‌خواهد روی پروژه‌های پولساز کار کند، چه روزی می‌خواهد اقدام کند و ادامه دهد؟ او در تمام سال های بازیگری بر اساس نظم و جهان بینی خاصی به کار خود ادامه داده است و امروز هم با بازی هایش شناخته شده است و اعتماد به نفسی که به جامعه ارائه می دهد باعث شده او را به عنوان یک فرد حرفه ای ببینیم.