انتخابتو، کار و شاغل بودن در هر جامعه ای نوعی ارزش محسوب می شود و به افراد مختلف هویت می بخشد، اما مقداری از این ارزش وجود دارد و عده ای درگیر اعتیادی هستند که به آن اعتیاد به کار می گویند. در واقع اعتیاد به کار نوعی احساس اجباری و غیرقابل کنترل کار است که باعث می شود افراد درگیر با آن احساس اضطراب، گناه، پوچی، استرس، بی قراری و حتی گناه، مدام کار و کار نکردن داشته باشند.
واژه معتاد به کار اولین بار توسط روانشناس ریچارد ایوانز در سال 1964 استفاده شد، اما واژه معتاد به کار در عنوان کتاب وین در سال 1971 استفاده شد. اوتیس (وین اوتس) ذکر شد و منجر به رواج آن شد; در سال های بعد اصطلاح اعتیاد به کار به قدری رایج شد که امروزه بسیاری از کارشناسان آن را مصداق اعتیاد رفتاری می دانند.
طبق تعریف اوتیس او در کتابش توضیح می‌دهد که اعتیاد به کار به معنای «احساس اجباری یا غیرقابل کنترل نیاز دائمی به کار» است. اعتیاد به کار دو بعد رفتاری و روانی دارد. بعد رفتاری اعتیاد به کار، کار بیش از حد در طول روز و اختصاص ساعت های طولانی به کار است و بعد روانی، وسواس کاری است. از سر ناچاری کار می کنند و کار می کنند.
افراد مبتلا به اعتیاد بیشتر به دنبال یافتن وقت آزاد برای کار هستند، ساعات بیشتری از آنچه از آنها انتظار می رود کار می کنند، هدف آنها از کار کاهش فشار روانی ناشی از احساس گناه، اضطراب، درماندگی یا افسردگی است. افراد دیگر مدام به آنها یادآوری می کنند که کار را متوقف کنند. زمانی که از مطالعه، استراحت یا فعالیت های فوق برنامه منع می شوند، احساس استرس می کنند. غیر فعال یا به دلیل کار ورزش را متوقف کرده اند و در حدی کار می کنند که بر سلامتی آنها تأثیر منفی می گذارد.
مطالعه ای در سال 2013 نشان داد افرادی که بیش از 50 ساعت در هفته کار می کنند بیشتر با عواقب روانی و جسمی مواجه می شوند و این روند آسیب شناختی باید متوقف شود. بر اساس این تحقیقات، مهمترین علائم اعتیاد به کار عبارتند از: کار کردن، کاهش ساعات استراحت برای انجام کارها، غرق شدن در مسائل مربوط به موفقیت شغلی و شغلی، ترس از شکست در چالش های شغلی و پریشانی عاطفی. پارانویا این در مورد عملکرد شغلی است.
همچنین به خطر انداختن روابط شخصی به خاطر کار، دفاعی بودن در مورد نظرات دیگران در مورد کار، استفاده از کار به عنوان دلیلی برای نادیده گرفتن روابط اجتماعی، تلاش برای مقابله با احساس گناه و افسردگی، تلاش برای فراموش کردن مرگ، طلاق و مشکلات مالی. فکر کردن به روشی جدید برای افزایش ساعات کار در 24 ساعت شبانه روز، کار بیش از ساعات از پیش برنامه ریزی شده که نیازمند تعهد به کار است، عادات کاری ضعیف و سخت کوشی نسبت به سایر همکاران از دیگر علائم اعتیاد به کار است.
اعتیاد به کار دائماً درگیر فعالیتی است که لذتی به همراه ندارد.
شیوا قادری، روانشناس و مشاور خانواده وی در گفت و گو با خبرنگار ایمنا با بیان اینکه اعتیاد به کار در واقع افرادی است که دائماً به فعالیتی می پردازند که حتی از آن لذت نمی برند، گفت: بسیاری از افراد از کار به عنوان ابزاری برای رهایی از احساس پوچی و ناتوانی استفاده می کنند. تلاش برای جبران ضعف ها و کمبودها در فرآیندی به نام کار است.
وی با اشاره به اینکه کار برای افراد معتاد به کار لذتی ندارد، افزود: این افراد دردی را تجربه می کنند که فکر می کنند لذت بخش است. در واقع خیلی ها برای فرار از دردهای دیگر به درد کار پناه می برند، اما این عمل آسیب های زیادی را در مراودات و روابط اجتماعی فردی و خانوادگی آنها وارد می کند.
این روانشناس و مشاور خانواده با بیان اینکه تأثیرات فرهنگی مانند تشویق افراد جامعه به کار و تلاش و کوشش بر فراوانی اعتیاد به کار در افراد آن جامعه تأثیر می گذارد، اظهار داشت: بسیاری از آسیب ها و مشکلات ناشی از استرس و اضطراب است. مشکلات قلبی عروقی و گوارشی، اختلالات عصبی، بی قراری، بی حوصلگی و حتی افسردگی تنها بخشی از این مشکلات است.
کادری با اشاره به اینکه اختلالات خواب در افراد معتاد به کار نیز دیده می شود، ادامه داد: این گونه افراد کار را در اولویت قرار می دهند، از جامعه، خانواده و دوستان دوری می کنند، دیگران را دلسرد می کنند و به تفریح می پردازند. آنها معنایی ندارند و به همه چیز فکر می کنند. و فعالیت های غیر از کار را پوچ و بی فایده دانست.
فناوری های نوین؛ ابزاری برای اعتیاد به کار
وی با بیان اینکه وجود فناوری های جدید و ظهور عصر دیجیتال دریچه ای را به سوی دنیای جدیدی از کار به روی مردم گشوده است، تصریح کرد: مردم شبانه روز از طریق ابزارهای هوشمند مانند تلفن همراه، مشغول کار و فعالیت هستند. وی درباره لپ‌تاپ‌ها گفت: به لطف این گجت‌های هوشمند در تمام ساعات شبانه‌روز سر کار و فعالیت هستند، هرگز متوجه دامی که در آن افتاده‌اند و آسیب‌های فراوان آن را نخواهند شناخت.
این روانشناس و مشاور خانواده اضافه کرد: افراد مبتلا به اعتیاد به کار ساعت ها کار می کنند و تا زمانی که مجبور نباشند دست از کار نمی کشند، خستگی، بیماری و مشکلات خود را نادیده می گیرند و حتی احساس می کنند اگر استراحت کنند با وجود اینکه مریض هستند دچار این مشکل می شوند. بیمارتر
کادری با اشاره به اینکه اعتیاد به کار به دلیل وجود عوامل متعددی از جمله عوامل رفتاری، انگیزشی و عاطفی به وجود می آید، گفت: طبق تحقیقات انجام شده برخی از افراد مبتلا به اعتیاد به کار توقعات زیادی از والدین خود داشته اند که در دوران کودکی همواره سعی در انجام این کار داشته اند. . برای رضایت والدین خود
وی خاطرنشان کرد: این گونه افراد در فعالیت های کاری خود انعطاف زیادی دارند و به عنوان بهترین جایگزین برای سایر همکاران دیده می شوند. برای درمان آن
توقف رشد و تکامل افراد در سایه اعتیاد به کار
احسان کاظمی، دکترای روانشناسی و مبدع آموزش مدنی در کشور وی در گفت و گو با خبرنگار ایمنا با بیان اینکه تعریف مردم از کار واقعی متفاوت است، گفت: برخی کار را یک فعالیت جاری و اجباری می بینند و به همین دلیل لحظات ناخوشایندی را تجربه می کنند، اما از سوی دیگر نگاه عده ای به کار است. به طور مثبت کار را نوعی سرگرمی می دانند و از این منظر از مطالعه و مطالعه لذت می برند.
وی با بیان اینکه اعتیاد به خودی خود بار منفی است و اعتیاد به کار می تواند همه افراد و اقشار را در برگیرد، ادامه داد: اعتیاد به هر موضوعی در تمام ابعاد زندگی انسان تاثیر می گذارد، تمرکز را از بین می برد و کل زندگی انسان چیزی است که را می توان خلاصه کرد. برای انجام فعالیت ها و مطالعات.
این روانشناس اجتماعی خاطرنشان کرد: افراد گرفتار در اعتیاد به کار نیز ارزش دیگران را بر همین اساس ارزیابی می کنند و حتی رفتار، شکل و میزان تعامل خود را با دیگران بر اساس معیارهایی مانند زمان و ساعت کاری دیگران تعیین می کنند. این گونه افراد اوقات فراغت را تعریف نشده می بینند و حتی اگر لحظه ای مشغول فعالیت نباشند، دقایق و لحظاتی را که سپری می کنند بی فایده می بینند و احساس عقب ماندن آنها را راضی می کند.
کاظمی با بیان اینکه افراد مبتلا به این اعتیاد همیشه دلیل و توجیهی برای ادامه کار و فعالیت خود پیدا می کنند، ادامه داد: اعتیاد به کار در واقع برای افراد مبتلا به این اعتیاد به یک وسواس تبدیل می شود و جنبه های رشدی دیگری مانند رشد اجتماعی، خانوادگی و… معنویت و سرگرمی . رنگ خود را از دست می دهد و در سایه اعتیاد به کار محو می شود.
معنی متفاوت کار و تلاش با اعتیاد به کار
وی با بیان اینکه بیماری های قلبی عروقی، جسمی، روحی و روانی و سایر اختلالات روانی نیز در افراد معتاد به کار دیده می شود، گفت: آرامش اطرافیان نیز بر اثر رفتار این افراد به هم می خورد. و به تدریج افراد دیگر از آنها دور خواهند شد.
این روانشناس اجتماعی با بیان اینکه نداشتن روحیه مناسب برای کار یا حتی هیپوکندری بودن مانع از کار این افراد نمی شود، گفت: در واقع سخت کوش بودن با داشتن اعتیاد به کار متفاوت است. فرد و تلاشگر برای رسیدن به هدفی خاص و مناسب فعالیت های خود را با اشتیاق انجام می دهند.
کاظمی با بیان اینکه بسیاری از افراد به اشتباه اعتیاد به کار را سخت کوشی و تلاش می دانند، گفت: افرادی که درگیر اعتیاد به کار هستند، هیچ گاه اصل کار را قبول ندارند و اگر مورد انتقاد قرار می گیرند، آن را در زمینه های نه چندان منطقی می بینید. برخی از این افراد برای فرار از موقعیت‌های سخت درخواست کار می‌کنند، اما با این کار بسیاری از جنبه‌های مثبت و واقعی زندگی خود را از دست می‌دهند.
بر این اساس، مرز باریکی بین علاقه و وسواس وجود دارد و افرادی که معتاد به کار هستند، حتی اگر سلامتی آنها در خطر باشد، دست از کار نمی کشند. بر اساس تحقیقات، برخی از افراد معتاد به کار، آنقدر به تایید شدن و شناخته شدن در جامعه دلبستگی دارند و آنقدر به رویاها و دستاوردهای خود دلبسته می شوند که تجربیات خارج از کار دیگر ارزش توجه و صرف انرژی را ندارند.
کاهش رضایت شغلی، کاهش رضایت خانواده، کاهش رضایت از زندگی، افزایش استرس شغلی، افزایش احساس بی‌تفاوتی و بی‌تفاوتی نسبت به دیگران، کاهش سلامت جسمی و روانی، افزایش رفتارهای کاری مضر، افزایش تعارض بین کار و زندگی، افزایش خستگی، افزایش توقعات افزایش موفقیت و خستگی عاطفی از جمله پیامدهایی است که پس از اعتیاد به کار رخ می دهد.
به گفته محققان و روانشناسان، تمایل به دیده شدن به عنوان فردی باهوش و با استعداد که اغلب ناشی از عدم اعتماد به نفس است، اعتقاد به اینکه ارزش هر فرد بستگی به میزان و میزان کار او دارد، نیاز به کار مداوم توجه، عدم امنیت، ترس از دست دادن کار و وضعیت مالی، گرایش به کمال گرایی، دوری از شرایط منفی و نامناسب، ترس از انزوا و تنهایی و علاقه مفرط به کار از مهم ترین دلایل اعتیاد افراد است. کار کردن