بعدی- ترومبوز ورید عمقی بیماری است که در آن لخته های خون در سیاهرگ های عمقی بدن ایجاد می شود. این لخته می تواند جریان خون را در آن ناحیه مسدود کند یا آزاد شود و به ریه ها برود و باعث آمبولی ریه شود.
بر اساس گزارش فردا، این عارضه اغلب در پاها و پایین شکم رخ می دهد، اما می تواند رگ های دیگر بدن را نیز تحت تاثیر قرار دهد. به طور کلی در افراد بالای 60 سال شایع تر است.
علائم رایج ترومبوز ورید عمقی
- بدون علامت: گاهی اوقات ترومبوز بدون هیچ علامت قابل مشاهده ای رخ می دهد.
- تورم و درد: در ناحیه ای که ورید مسدود شده است، مانند ساق پا، مچ پا یا ران.
- حساسیت و قرمزی لمس: در مناطق آسیب دیده.
- ناراحتی هنگام راه رفتن: دردی که با استراحت از بین نمی رود.
- درد هنگام بلند کردن اندام تحتانی: یا خم کردن پای خود
- تب و افزایش ضربان قلب: این علائم ممکن است با ترومبوز رخ دهد.
علل ترومبوز ورید عمقی
ترومبوز زمانی رخ می دهد که خون در ورید جمع می شود و باعث لخته شدن آن می شود. این تجمع خون می تواند به دلایل زیر ایجاد شود:
- استراحت طولانی مدت در رختخواب: پس از جراحی یا بیماری، مانند حمله قلبی، سکته مغزی یا شکستگی استخوان.
- تجمع خون در وریدها: این کار مکانیسم های لخته شدن خون را فعال می کند.
عوامل تشدید کننده بیماری
- سن بالای 60 سال است.
- چاقی
- استفاده از قرص های ضد بارداری یا جایگزینی استروژن پس از یائسگی.
- این عوامل به ویژه در صورت استفاده از استروژن همراه با سیگار خطرناک هستند.
- جراحی و تصادف.
- بارداری
- سرطان یا سایر اختلالات مانند نارسایی قلبی و سکته مغزی.
پیشگیری از ترومبوز ورید عمقی
- پرهیز از استراحت طولانی مدت در رختخواب
- پس از جراحی یا بیماری های ناتوان کننده، اندام ها باید در اسرع وقت حرکت داده شوند.
- حرکت دادن پاها در سفرهای طولانی: هنگام سفر با ماشین یا هواپیما، پاها باید هر 1-2 ساعت یکبار جابجا شوند.
- ترک سیگار: به خصوص اگر استروژن مصرف می کنید.
نتایج مورد انتظار
اگر از آمبولی ریه (آزاد شدن لخته در ریه) جلوگیری شود، ترومبوز معمولاً با درمان ضد انعقاد قابل درمان است.
عوارض جانبی احتمالی
- آمبولی ریه: در این حالت لخته خون آزاد می شود و به سمت ریه ها حرکت می کند که می تواند جریان خون در ریه ها را مسدود کند و منجر به مرگ بافت ریه و خطرات جدی شود.
- مرگ: درصد قابل توجهی از بیماران مبتلا به آمبولی ریه بر اثر این بیماری جان خود را از دست می دهند.
درمان ترومبوز ورید عمقی
اصول درمان:
- تشخیص: تشخیص ترومبوز را می توان با آزمایشاتی مانند ونوگرافی، سونوگرافی و پلتیسموگرافی تایید کرد.
- درمان: اگر لخته ها کوچک باشند و فرد بتواند حرکت کند، نیازی به درمان خاصی نیست و لخته ها خود به خود از بین می روند.
- در موارد جدی تر: اکثر بیماران باید با داروهای ضد انعقاد درمان شوند و در بیمارستان بستری شوند.
- در برخی موارد، جراحی برای قرار دادن یک دستگاه غربالگری (“چتر”) در ورید اجوف تحتانی ممکن است برای جلوگیری از رسیدن لخته ها به ریه ها مورد نیاز باشد.
داروها:
- داروهای ضد انعقاد داخل وریدی برای جلوگیری از گسترش لخته ها.
- داروهای حل کننده لخته به طور فعال لخته ها را حل می کند.
- آزمایش خون: نظارت بر غلظت و تنظیم مقدار ضد انعقادها.
- داروهای ضد انعقاد خوراکی: ممکن است برای 6 ماه یا بیشتر مورد نیاز باشد.
فعالیت در هنگام بیماری
- درمان استراحت: تا زمانی که علائم التهاب برطرف شود.
- حرکت دادن عضلات پا: خم کردن مچ پا و تکان دادن انگشتان پا باید به یک عادت تبدیل شود.
- استفاده از جوراب الاستیک یا باند کشی.
- از جوراب یا جوراب بلند استفاده نکنید.
- قرار دادن پاها بالاتر از سطح بدن: وقتی برای مدت طولانی می نشینید.
رژیم غذایی
رژیم غذایی خاصی برای این بیماری وجود ندارد، اما یک رژیم غذایی سالم و متعادل می تواند به بهبود وضعیت عمومی کمک کند.
در چه مواردی باید با پزشک مشورت کرد؟
- اگر علائم ترومبوز ورید عمقی دارید.
- اگر هر یک از علائم زیر در طول درمان رخ دهد:
- خونریزی غیر منتظره
- درد قفسه سینه
- سرفه کردن خون
- تنگی نفس
- تورم و دردی که با وجود درمان ادامه یا افزایش می یابد.
- در صورت بروز علائم جدید و غیر قابل توضیح، داروها ممکن است عوارض جانبی داشته باشند.