(تصاویر) بدون شهرهای خنک کننده برقی: مهندسی هوشمند در دوران باستان

در دنیای مدرن ، تحول گرما به دستگاه هایی مانند کولر گاز و یخچال بستگی دارد. با این حال ، در گذشته ، تمدن های قدیمی بدون برق و فناوری پیشرفته روش های هوشمندانه ای را برای خنک کردن شهرها و خانه های خود اختراع می کردند. از معماری هوشمند گرفته تا باد ، آب و استفاده از سایه ، این راه حل ها به حدی کارآمد هستند که هنوز هم امروز الهام بخش معماران مدرن هستند.

چرا خنک شدن شهرها در دوران باستان لازم بود؟

طبق اخبار آنلاین ؛ در گذشته ، مردم به جای استفاده از سیستم های مکانیکی خنک کننده ، از مصالح ساختمانی خاص ، چیدمان ساختمانهای هوشمند و جریان هوای طبیعی برای کنترل دما استفاده می کردند. این روشها نه تنها مؤثر هستند ، بلکه برخلاف روشهای مدرن نیز تأثیر منفی بر محیط زیست ندارند.

در مناطق گرمسیری جهان ، از بیابان های مصر گرفته تا دشتهای حاصلخیز بین النهرین و قاره هند ، تمدن های قدیمی به روشهای خنک کننده وحشتناک نیاز داشتند. حال ، بیایید ببینیم که چگونه آنها می توانند شرایط زندگی را بدون تجهیزات برقی و مدرن تحمل کنند.

1. مصر باستان: خنک شدن با باد و آب

مصریان باستان بدون نیاز به برق از معماری هوشمند ، آسیاب های بادی و سیستم تبخیر استفاده می کردند.

• مواد هوشمند معماری و مقاوم در برابر حرارت

در مصر باستان ، مردم از آجرهای گل ساخته شده از رودخانه نیل استفاده می کردند. این آجرها عایق حرارتی عالی بودند و از ورود گرما به خانه ها در طول روز جلوگیری می کردند. در شب ، این آجرها گرمای ذخیره شده و دمای متعادل را آزاد کردند.

• تاپ ها: برج های گیرنده باد

یکی از نوآوری های مصریان استفاده از برج های ضد بادی به نام ارقام بود. این برج ها به عنوان دودکش خدمت می کنند که هوای خنک را از بالا می گیرند و آنها را به داخل ساختمان هدایت می کنند. جریان هوا باعث کاهش دما و تهویه طبیعی فضای داخلی خانه ها شد.

• تبخیر آب

مصریان از پنجره هایی که در آب فرو رفته بودند برای خنک کردن فضای داخلی استفاده کردند. هنگامی که باد از این تشک های مرطوب عبور می کند ، آب را تبخیر می کند و هوای خنک را به خانه ها می آورد.

2. بین النهرین: شهرهایی با دیوارهای ضخیم و آبراههای زیرزمینی

تمدن بین النهرین ، از جمله شهرهایی مانند بابل و UR ، در یکی از گرمترین و خشک ترین مناطق جهان واقع شده بود. در آن زمان ، مهندسان با استفاده از مواد مناسب و طراحی شهری هوشمند ، گرما را به حداقل می رساندند.

• خانه هایی با دیوارهای مشترک

یکی از راه حل های مردم بین النهرین ساخت خانه ای با هم بود. این باعث می شود که نور خورشید حداقل به دیوارها برخورد کند و دمای داخلی خانه ها را کاهش دهد.

• آبراه زیرزمینی و آسیاب بادی

آنها همچنین از آبراه های زیرزمینی (به نام کمربند آب) برای هدایت آب خنک به خانه ها استفاده کردند. با استفاده از بادها ، سیستم از آب خنک عبور می کند و سپس خانه را هدایت می کند.

1. هند باستان: استخرهای آب و دیوارهای قفس

هند قدیمی به دلیل تابستان های بسیار گرم و مرطوب به راه حل های خنک کننده هوشمند نیاز داشت.

• حوضچه ها و استخرها

در شهرهای باستان هند ، علاوه بر تأمین آب لازم ، حوضچه های بزرگ هوای سرد تبخیر و توزیع شده ساخته شده است. علاوه بر این ، چاه های پله یا اعتقادات در مناطقی با آب و هوای خشک ساخته شده است تا آب را در سطح پایین تر نگه دارد و از اطراف آن خنک شود.

• دیوارهای قفس

هند باستان همچنین تکنیک نابینایان (دیوارهای قفس) را دریافت کرد. سوراخ های کوچکی در ساختمان روی دیوارها وجود داشت که هوا را هدایت می کردند. طبق اصل ونتوریا ، هنگامی که هوا از این سوراخ های باریک عبور می کرد ، سرعت آن افزایش یافته و فضای داخلی ساختمانها را خنک می کند.

1. یونان باستان و روم: چشمه ها و معماری پایدار

تمدنهای یونانی و رومی به دلیل آب و هوای مدیترانه به راه حل های ویژه ای برای خنک نگه داشتن شهرها و ساختمانها نیاز داشتند.

• چشمه ها و قنات ها

رومی ها از قنات ها برای حمل قنات ها از مناطق دور افتاده به شهرها استفاده می کردند. آب از چشمه های عمومی جاری شد و محیط اطراف آن را خنک کرد. آنها همچنین بر روی دیوارهای ساختمانها ، لوله های رس قرار داده شده اند تا دمای داخلی ساختمانها را کاهش دهند.

• دهلیز

در معماری یونانی و رومی حیاط های مرکزی خانه ها وجود داشت. این حیاط ها در طول روز و خارج از خانه از هوای گرم صعود کردند. در شب ، هنگامی که درجه حرارت کاهش می یابد ، این منطقه هوای خنک را ذخیره کرده و از ورود گرما روز بعد جلوگیری می کند.

نتیجه گیری: دوره های گذشته برای آینده

در زمان های قدیم ، روش های خنک کننده نشان می دهد که دمای محیط بدون استفاده از برق مدرن و سیستم های مدرن قابل کنترل است. این تکنیک ها پایدارتر هستند و از معماران امروز الهام می گیرند تا شهر کمتری را طراحی کنند.

اگر به تاریخ نگاه کنیم ، می بینیم که مردم همیشه می توانند با شرایط آب و هوایی سازگار شوند. شاید اکنون زمان آن رسیده است که از هوش و خلاقیت اجداد استفاده کنیم تا به جای وابستگی بیش از حد به فن آوری های بالا ، یک محیط خنک تر و پایدارتر ایجاد کنند.