کف در 5 ژوئن ، مسجد سلیمان هنوز در خواب بود ، اما قلب جهان بیدار شد. حفاری در چاه شماره یک ، پس از ماهها امتحان کردن ، ناگهان به یک ماده سیاه ، ضخیم و ناشناخته رسید: روغن. نه تنها طلای سیاه ، بلکه یک چشمه طولانی از اعماق خاک سرنوشت جدیدی را به هوا انداخت. این آغاز یک فصل جدید بود. نه تنها برای ایران ، بلکه هنوز هم برای خاورمیانه که نام روغن را نمی داند.
به گفته انتخابتو ، قبل از صدای تجهیزات و قطارهای که در حال لرزیدن ایران جنوبی بود ، خاک ساکت این خاک توسط یک باستان شناس فرانسوی مورد استقبال قرار گرفت. رهبری ژاک دامگان ، مردی که با سکه های قدیمی سرامیکی و آرام همراه بود ، فقط فراتر از گنجینه های ناشناس بود که در لایه های ناشناس پیدا کردند: یک مایع تاریک ، مرموز و برکت که جایی در واژگان نداشت.
این کشف مرزها را بی سر و صدا و بی سر و صدا پشت سر گذاشت. سرانجام او به پاریس و سپس به لندن رفت تا در گوش ویلیام ناکس زمزمه کند. یک سرمایه داری انگلیس که رویای آن را به دست می گیرد ، دنیای انرژی را به دست می گیرد. دارسی بلافاصله یک تیم زمین شناس را به ایران فرستاد. در میان اینها ، نام یک مرد بیش از دیگران بود: “جورج برنارد رینولدز” ؛ مهندسی با یک داستان حفاری در سوماترا ، که باید ایران را به نقشه روغن جهانی وارد کند.
اولین ابتکارات در قصر شیرین شکست خورد. جهان به اندازه گذشته به دست نیاورد ، اما دارسی تسلیم نشد. ظاهر به خوزستان بازگشت. پر از راز خاک بود. سرانجام ، 5 ژوئن ، Masjed Soleiman در قلب تاریخ مورد ضرب و شتم قرار گرفت. بنیاد خوب نخستین آثار نفتی خاورمیانه.
سر آرنولد ویلسون ، افسر بریتانیایی گفت: “9 مه. من هنگام خوابیدن فریادهای بیل مکانیکی در خارج از اردوگاه در خارج از چادر من استراحت می کردم. من به سمت چاه ها دویدم. بلک فوت طولانی تر از درختان بود.
Masjed Süleyman First Oil Difging تصویر حفر
آن روز ، روغن فقط از قلب تاریخ افتاد. افق جدیدی علیه ایران افتتاح شد. مسجد سلیمان دیگر نقطه آرام روی نقشه نبود. او آغازگر دوره ای بود که جنوب ایران را با نفت ، سیاست ، ذخیره و رویاهای جدید اخراج کرد. اگرچه امتیازات نفتی در تکامل پس از انقلاب به شرکت ملی نفت ایران منتقل شد ، سایه سنگین نفت در اقتصاد ، سیاست و فرهنگ ایران باقی مانده است. داستانی که ما هنوز نمی دانیم طلای سیاه یا سیاه و روغن هنوز داستانی مرموز در تاریخ ایران است.